آنچه در بند قلم می‌آید، به‌سختی تحریف می‌شود/تبدیل صحیح ترین روایت‌ها از مقاومت به داستان

مریم مقانی وی در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با اشاره به مهمترین رسالت اهالی فرهنگ و نشر در مواجهه با مسئله فلسطین و محور مقاومت اظهار داشت: اهالی قلم و هنرمندان همیشه سریعتر و احساساتی تر از آن واکنش نشان می دهند. سایر اقشار جامعه در مواجهه با مسائل روز». خیلی طبیعی است که موضوع مقاومت به سرعت در بین مردم قلم منعکس شود. نویسندگان فارغ از موقعیت، باید وارد گودال شوند و از جنایات رژیم جعلی بنویسند. گستره نظرات مختلف می تواند پویایی ایجاد کند و بررسی آثار منجر به جریان می شود.

وی تاکید کرد: آنچه با قلم نوشته می شود به سختی تحریف می شود. در همه قالب های روایی می توان موضوع فلسطین و وقایع مقاومت را بیان کرد. ما باید صحیح ترین روایت ها را به داستان، شعر، خاطره و… تبدیل کنیم. رژیم جعلی عادت دارد واقعیت را به نفع خود تغییر دهد و تحریف کند. این را در مورد هولوکاست دیده ایم. اگر در این زمینه دست بالا را داشته باشیم می توانیم تا حدودی جلوی آنها را بگیریم. هم حال و هم آینده نیاز به تحلیل درستی از واقعیت مقاومت دارند.

قصه گو می نویسد تا کارش دیده شود

نویسنده کتاب چشمان من در بیت المقدس افزود: مسئله فلسطین دغدغه سال های نوجوانی من بود. حدود ۱۵ سال پیش با داستانی درباره فلسطین به طور جدی شروع به نوشتن کردم. حتی وقتی درباره فلسطین نمی نویسم، موضوع خاورمیانه و رابطه آن با جهان همچنان ناخودآگاه در داستان هایم دیده می شود.

مقانی خاطرنشان کرد: با این جشنواره آشنایی نداشتم. همانطور که گفتم مسئله فلسطین دغدغه شخصی من بوده و هست و برای من کاری به جوایز یا دستورات سازمانی برای نوشتن در این باره ندارم. یک هفته قبل از اختتامیه با من تماس گرفتند و گفتند که کتاب «چشم های من در اورشلیم» نامزد جایزه جهانی فلسطین است.

ترجمه آثار به زبان های مختلف تنها راه افزایش مخاطب است. حتی معتقدم باید آثار دیگر نویسندگان ایرانی در حوزه های مختلف اجتماعی و فرهنگی ترجمه شود تا کشورهای منطقه بیشتر با ما آشنا شوند.وی گفت: آثار زیادی دارم که در جشنواره های کشوری راه یافته اند. هیچ کدام را به قصد شرکت در جشنواره های ادبی ننوشته ام. اما انتخاب شدن در این جشنواره به من انرژی و انگیزه مضاعفی داده است. انتخاب داستانی از ایران در این جایزه که نگاه بین المللی دارد، هم انگیزه دیگر نویسندگان را ایجاد می کند و هم حس همدلی بین ادبیات کشورهای منطقه را تقویت می کند. قصه گو می نویسد تا کارش دیده شود. اگر کار او بازخورد بین المللی دریافت کند، او از تلاش پرزحمت نویسندگی احساس رضایت می کند.

وجود جایزه ادبی جهانی برای روایت داستان فلسطین و مقاومت چقدر در تقویت مبارزه نرم و فرهنگی با رژیم صهیونیستی موثر است؟ وی همچنین بیان کرد: همانطور که گفتم آنچه به قلم می آید، ماندگار است. حتی امروز و در این دنیای شلوغ، ادبیات همچنان تأثیر و بازخورد غیرقابل انکاری در جریان فرهنگی دارد. قلم می تواند سلاح باشد، اگر نویسنده آرمان گرا و آزاد اندیش باشد. قلم من بزرگترین سرمایه نویسنده و شاید تنها وسیله ای است که بتوانم دین خود را به جریان مقاومت ادا کنم. جایزه جهانی می تواند آنچه را که من وظیفه انسانی و دینی خود را برای خلق آن در سطح جهانی می دانم، گسترش دهد و چند برابر کند.

مغانی در خصوص راهکارهای گسترش دامنه مخاطبان جهانی آثار برگزیده این جایزه نیز افزود: ترجمه آثار به زبان های مختلف تنها راه گسترش مخاطب است. حتی معتقدم باید آثار دیگر نویسندگان ایرانی در حوزه های مختلف اجتماعی و فرهنگی ترجمه شود تا کشورهای منطقه بیشتر با ما آشنا شوند. تبادل آثار ادبی ایران و سایر کشورها بدون نیاز به هزینه های زیاد، همدلی آسان با گستره و گستردگی ایجاد می کند و در سطحی بالاتر می تواند در سینما و سریال سازی ادامه یابد.

وی تاکید کرد: نویسندگانی که در این زمینه می نویسند چیزی جز انتشار آثارشان و رسیدن به دست خوانندگان نمی خواهند.

نویسنده کتاب «چشمان من در بیت المقدس» درباره چگونگی تشویق نسل جدید نویسندگان به نگارش و بیان روایت های مقاومتی گفت: در دوره های آموزش داستان نویسی یا در جلسات گفتگو و جمع های دوستانه متوجه شده ام که اتفاقاً جوانان و نو نویسان بیشتر به نوشتن در عرصه مقاومت علاقه دارند و فلسطین مشتاق است. اما نمی دانند آثارشان را کجا برای چاپ بدهند. کمپین هایی که ناشران را به چاپ آثار خوب و قوی از نویسندگان جدید سوق می دهد، بیشترین لطف را به این جریان ادبی می کند.

مقانی افزود: یکی از راه های نوشتن درباره یک موضوع، قرار گرفتن در فضای آن است. قطعا حضور نویسندگان در فضا و فضای نزدیک به جریان مقاومت منطقه می تواند ذهن نویسنده را با موضوع مرتبط کند. اکثر کشورهای منطقه عرب زبان هستند و این اشتراک زبانی ظرفیت بالقوه ای برای همدلی در آنها ایجاد کرده است. اما از آنجایی که ما چیزی از زبان و فرهنگ آنها نمی دانیم، به سختی می توانیم زندگی آنها را درک کنیم و در مورد آنها بنویسیم.

جایزه فلسطین به تنهایی خلأهای موجود در تولیدات ادبی در این زمینه را جبران نمی کند

وی تصریح کرد: البته این جایزه به تنهایی نمی تواند خلأهای تولیدات ادبی با موضوع فلسطین را در سطح جهانی جبران کند. تولیدات ادبی قبل از هر چیز نیازمند تلاش نویسنده برای ورود به این عرصه دشوار است. در مرحله بعد این استقبال مخاطب است که باعث اشتیاق بیشتر نویسنده می شود. چه بهتر که اثرش ترجمه شود و مخاطب خارجی داشته باشد. از آنجایی که سال هاست در عرصه داستان و فیلمنامه می نویسم، بسیار مشتاق هستم که اقتباس آثار ادبی در کشور رونق بگیرد و فیلمسازان و فیلمنامه نویسان فیلم هایی با مضمون مقاومت و با نگاهی به سینما تولید کنند. آثاری که در این زمینه نوشته شده است. یکی از دلایل موفقیت فیلم «بازمانده» که از معدود آثار ساخته شده در ایران با موضوع فلسطین است، اقتباس این فیلم از یک رمان است.

رسانه‌ها تلاش زیادی کرده‌اند تا ایران را در ماجرای سوریه مقصر بدانند، یا رابطه بین اسرائیل و ایران را به جنگ قدرت تنزل دهند.

او گفت: به عنوان یک نویسنده ایرانی خیلی دوست دارم رابطه ام با مقاومت را در آثارم به تصویر بکشم. زیرا یک همدلی بالقوه بین اعراب از نظر اشتراک زبانی وجود دارد که ما نداریم. وجه اشتراک ما با جبهه مقاومت در درجه اول مسلمان بودن ماست که البته بسیاری از اعراب متوجه این موضوع نیستند. چون ما شیعه هستیم. مقاومت در کاهش این شکاف بسیار مؤثر بوده است. زیرا شیعیان را در حمایت از فلسطینی ها قدرتمندتر نشان می دهد. دلیل اینکه من می گویم بیایید رابطه یک فرد ایرانی و مقاومت را برای خوانندگان عرب زبان منطقه تعریف کنیم این است که رسانه ها تلاش زیادی کرده اند تا ایران را در موضوع سوریه مقصر بدانند یا رابطه اسرائیل و ایران را کاهش دهند. به جنگ قدرت

وی افزود: بنابراین وقتی مخاطب عرب زبان داستان ایرانی من را می خواند، می خواهد دلیل حمایت من از جنبش مقاومت را بداند. دین من زبان من یا آنچه باید بر انتقال مفهوم مسجد الاقصی برای من به عنوان یک ایرانی تمرکز کنیم. یا مثلاً روی تاریخ تاریخی دشمنی یهودیان و ایرانیان کار کرد که هنوز ادامه دارد و در حال تحریف است تا مخاطب بین المللی بداند که بین ایران و صهیونیسم هیچ توافق و دوستی حاصل نمی شود و ما با آنها دشمنی ریشه دار و دیرینه داشته باشند.

«چشم های من در بیت المقدس» دومین کتاب از سه گانه مریم مقانی با محوریت مقاومت و مسئله فلسطین است که توسط انتشارات معارف منتشر شده است.

داستان کتاب با تاریخی در آوریل ۲۰۳۵ در پاریس آغاز می شود. این قرار بین سفیر اسرائیل در فرانسه و یک تاجر معروف یهودی به نام آدریل اوادیا صورت می گیرد. سفیر قصد دارد تاجر یهودی را از نقشه تخریب مسجد الاقصی به وسیله ماهواره نظامی در جشن سال نو یهودیان مطلع کند، اما سفیر نمی داند که آدریل آوادیا بنیامین راحیل افسانه ای و فرمانده سایبری است. بخش نهضت آزادی اورشلیم مردی که بیست سال است تحت تعقیب مهم ترین سرویس های امنیتی جهان است. او شخصا برای نابودی این عملیات وارد فلسطین می شود. او می خواهد عملیاتی را که همه برای آن برنامه ریزی کرده اند نابود کند.

اولین دوره «جایزه جهانی ادبیات فلسطین» در سال ۱۴۰۱ با اهدای جوایز به نخبگان آثار ادبی برگزیده در تالار نامه بیروت و دومین دوره آن در سال ۱۴۰۲ در بغداد برگزار شد.

جایزه جهانی ادبیات فلسطین یک جایزه غیردولتی است که در سال ۲۰۱۷ تاسیس شد و قرار است هر دو سال یک بار با همکاری اتحادیه های فرهنگی و ادبی و تعدادی انجمن و مؤسسه انتشاراتی در چندین کشور عربی و اسلامی برگزار شود.

این جایزه با هدف معرفی و ارائه کتاب های ادبی منتشر شده در جهان با موضوع فلسطین و تقدیر از نویسندگان، شاعران و ناشرانی است که با نوشته های خود از مردم مظلوم فلسطین دفاع می کنند.