آیا ترس از اشتباه شما را فلج کرده است؟ – کلینیک روانشناسی آوان

نکات کلیدی:

• اشتباهات به دلیل تهویه اجتماعی و ساختار تکاملی ممکن است تهدیدآمیز به نظر برسد.
• تفکر توسعه یافته ، در فرصت هایی برای یادگیری و پیشرفت اشتباه می کند.
• محیط های امنیتی که ریسک را می پذیرند و بازتاب را تشویق می کنند ، نوآوری و مقاومت را پرورش می دهند.

کلینیک روانشناسی و مشاوره آوان – همه ما اشتباه می کنیم. خطای انسانی اجتناب ناپذیر است ، از فراموش کردن یک جلسه کاری تا اشتباه در انجام یک پروژه مهم. با این حال ، کمتر موارد اشتباه ، اضطراب و شرم است. ما اشتباهات خود را پنهان می کنیم ، از قضاوت می ترسیم و اغلب به آنها اجازه می دهیم که ارزش ما را تعریف کنند. اما چرا ما از اشتباهی که می تواند برای هر کسی رخ دهد می ترسیم؟ چه می شود اگر ما آنها را به عنوان اقدامات لازم برای رشد به جای جلوگیری از اشتباهات در نظر بگیریم؟

بیایید روانشناسی پشت ترس از اشتباهات را بررسی کنیم ، ریشه های تکاملی آن را بررسی کنیم و واکنش ما را نسبت به اشتباهات به چالش بکشیم.

چرا از اشتباه می ترسیم؟

ترس از اشتباه در عملکرد ما ریشه دارد. در زندگی مدرن ، اشتباهات را می توان مانند نشانه های بی کفایتی یا شکست احساس کرد. از نظر فرهنگی ، ما برای جلوگیری از اشتباهات مشروط شده ایم. مدارس اشتباهات ، مجازات هایی را برای اشتباه ما مجازات می کنند و رسانه های اجتماعی باعث جلوگیری از اشتباه می شوند. این ترس که به عنوان ترس از اشتباه شناخته می شود ، می تواند منجر به کمال گرایی ، تأخیر یا فرسودگی شغلی شود.

ترس از اشتباهات اغلب ریشه های اجتماعی دارد. ما نگران این هستیم که دیگران چگونه ما را می بینند ، و به نظر می رسد مانند یک ظاهر عمومی اشتباه است. در محیط های پرخاشگر ، مانند مصاحبه های شغلی ، امتحانات یا نقش های مدیریتی ، این ترس تشدید می شود. زیرا ما اشتباهات را مربوط به قضاوت و رد می دانیم.

کودکانی که در محیط های بسیار بحرانی رشد می کنند و یا فقط برای نتایج کامل پاداش می گیرند ، اغلب این عقیده را که اشتباهات خطرناک هستند ، درونی می کنند. چنین اعتقادی منجر به بزرگسالانی می شود که یا از چالش جلوگیری می کنند یا تحت فشار قرار می گیرند و هر اشتباهی را تهدیدی برای هویت خود می بینند. (پیشنهاد شده رهایی از رنج اشتباهات گذشته مطالعه.)

ریشه های تکاملی واکنش ما به اشتباه

مغز ما برای تشخیص خطاها طراحی شده است و این یک دیدگاه تکاملی منطقی است. در صورت اشتباه بودن حیوان درنده یا توت فرنگی اشتباه ، انسانهای اولیه زنده نمی ماندند. اشتباهات عواقبی داشت که گاهی کشنده بود. در نتیجه ، ما حساسیت شدید نسبت به ریسک و بازخورد منفی پیدا کردیم. آمیگدال ، که مسئولیت پردازش ترس را بر عهده دارد ، هنگام پیش بینی عدم موفقیت و ایجاد استرس فعال می شود.

این غریزه به ما کمک کرد تا زنده بمانیم ، اما در زندگی مدرن ، اغلب اشتباه است. “اشتباهات” امروز به ندرت زندگی را تهدید می کند. با این حال ، مغز ما هنوز واکنش نشان می دهد که گویی خطر همیشه کمین است. این سیم کشی قدیمی می تواند ما را حتی در شرایط کم نظیر فلج کند.

علاوه بر این ، تعلق گروه برای بقا بسیار مهم بود. رد قبیله می تواند به معنای مرگ باشد. در نتیجه ، خطاهایی که وضعیت اجتماعی را به خطر می اندازد (حتی اکنون) باعث اضطراب شدید می شود. به همین دلیل خجالت می تواند از نظر جسمی دردناک باشد. فشار تکاملی ما را ترغیب می کند تا در قبیله بمانیم. (پیشنهاد شده ۲ راه برای بهتر شدن در اعتراف به اشتباه مطالعه.)

طرز فکر را از خطا به بینش تغییر دهید

پس چه کاری باید انجام دهیم؟ پاسخ این نیست که اشتباهات را نادیده بگیریم ، بلکه تغییر رابطه ما با آنها است.

1. اشتباه کردن اشتباه. اشتباهات از نارسایی اخلاقی منعکس نمی شوند. آنها منبع اطلاعات هستند. موفق ترین افراد در هر زمینه خطاها را به عنوان بازخورد می دانند ، نه محکومیت. مفهوم ذهنیت رشد ، که توسط روانشناس کارول DWCK ارائه شده است ، مهم است: اعتقاد به این که توانایی ها می توانند توسعه یابند ، به ما امکان می دهد اشتباهات را به عنوان پله ها ببینیم ، نه موانع.
2. اشتباهات را به عنوان یک بستر پرتاب برای مقاومت مشاهده کنید. اشتباهات برای ایجاد قدرت درونی ضروری است. ما طرز فکر را تشویق می کنیم که اشتباهات را نه به عنوان نقص ثابت ، بلکه به عنوان فرصت هایی برای تأمل ، سازگاری و رشد مشاهده می کند. هنگامی که ما کودکان (یا خودمان) را راهنمایی می کنیم تا از این پنجره به شکست ها نگاه کنیم ، حل مسئله ، پشتکار و اعتماد به نفس را تقویت می کنیم. ما تأکید می کنیم که انعطاف پذیری به معنای اجتناب از شکست نیست بلکه تسلط بر روند بهبودی است.
3. مناطق امن ایجاد کنید. مردم وقتی در مدرسه ، خانه و محل کار احساس امنیت می کنند ، پیشرفت می کنند. رهبرانی که از آسیب پذیری الگوبرداری می کنند و اشتباهات خود را می پذیرند ، فرهنگ نوآوری و مقاومت را پرورش می دهند. هنگامی که مردم به دلیل شکست مجازات نمی شوند ، جسورانه تر ، خلاق تر و متعهد تر می شوند.
4. بیاموزید که چگونه خوب بشکنید. خوب عدم موفقیت به معنای عدم موفقیت نیست. در عوض ، این به معنای ناکام بودن هوشمندانه است. این به معنای تجزیه و تحلیل خطاها ، شناسایی عوامل قابل کنترل و تکرار است. بیاموزید این سؤال را بپرسید ، “این اشتباه به من چه چیزی را آموخت؟” این هر اشتباه را به یک برنامه درسی تبدیل می کند.
5. مغز خود را آموزش دهید. تمرینات ذهن آگاهی می تواند به ما در تغییر پاسخ های خود به خطاها کمک کند. با مکث قبل از واکنش ، می توانیم پاسخ به ترس را کنترل کنیم و به جای وحشت به اوضاع نزدیک شویم.

در پایان:

ما نمی توانیم ترس از اشتباه را از بین ببریم ، زیرا این ترس عمیقاً در زیست شناسی ما ریشه دارد. با این حال ، ما می توانیم نحوه تفسیر و پاسخ به ترس های خود را انتخاب کنیم. هنگامی که ما شروع به مقابله با خطاها به عنوان داده ها و نه فاجعه می کنیم ، درهای توسعه فردی و جمعی را باز می کنیم.

حقیقت این است که بدون اشتباه کردن نمی توانید در هیچ چیز بهتر شوید. هر نوآوری ، پیشرفت و موفقیت موفقیت بر اساس اشتباهات بسیاری است. تنها شکست مطلق یادگیری از آنها نیست.

“از آن پیشنهاد شده است تست های شخصیتی “از کلینیک روانشناسی AVAN به صورت رایگان استفاده کنید ، از خود برای کسب اطلاعات بیشتر و آگاهی استفاده کنید.”

مواد مشابه: