صدای ارکستر ایرانی در موزه هنرهای معاصر شنیدنی شد

به گزارش هنرآنلاین، برنامه «آوای ارکستر ایران» با هدف مروری بر بخشی از تجربیات و روند شکل گیری و تحول صدای جمعی سازهای ایرانی، چهارم و پنجم دی ماه سال جاری در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد.

این رویداد به تجربیات متنوع نوازندگی گروه و ارکستر در موسیقی کلاسیک ایرانی می پردازد. تجربه هایی که در دوره های مختلف، گاه به صورت تلفیقی از سازهای ایرانی و غیر ایرانی و گاه کاملا ایرانی شکل گرفته است.

بر اساس برنامه ریزی های انجام شده، ارکستر ساز ایرانی «حمیسا» به رهبری آروین صداقت کیش، آثاری از پرویز مشکاتیان و قطعاتی از آهنگسازان غیرایرانی را اجرا کرد. در این بخش قطعاتی چون «بیداد» و «چکاد» از پرویز مشکاتیان، جیمز تنی و تری رایلی ارائه شد. جالب است بدانید که بخشی از اجرای این ارکستر به صورت تمرینی با حضار برگزار شد.

گروه «شبدیز» به سرپرستی محمد حکمافرمائی آثاری چون «جنگ و صلح» از محمدحکمافرمائی و چهارمضراب بختیاری از حسین علیزاده را به همراه کمانچه و دونوازی کمانچه آلتو ارائه کرد.

در بخش سه گانه مسعود خادمی (تار)، علیرضا برزگر (سنتور) و مهدی فرخی (سازهای کوبه ای) قطعاتی از ساخته های مسعود خادمی را با عناوین «پیش از فروپاشی»، «اکنون»، «پرتاب از ناکجاآباد» و «شیدایی» اجرا کردند.

گروه «سه تار و ارکستر» با تکنوازی پریسا کرمی، قطعاتی از جمله قطعه سه تار و ارکستر احمد عبادی و فرمرز پایور و قطعه ای از حمید متبسم و به زن (شوشتری) از ابوالحسن صبا را ارائه کرد.

در کنار این اجراها، گروه‌ها و گروه‌های دیگری چون صبحی کهن (۱ و ۲)، سارو، دوئت نوفه، ​​نی و الکترونیک و فرایاد سکوت، هر کدام با ترکیب‌های متنوع و رپرتوار مشخص شده در بروشور به اجرای برنامه پرداختند.

در متن مقدمه برنامه آمده است:

موسیقی جمعی سازهای ایرانی مسیری پر فراز و نشیب را طی کرده و تحت تأثیر منابع و جریان های گوناگون قرار گرفته است. در این مسیر نقش آهنگسازان و خالقانی چون علینقی وزیری، حسین دهلوی، فرامرز پایور و پرویز مشکاتیان برجسته بوده و آثار و تجربیات آنان زمینه ساز شکل گیری و گسترش آثار گروهی و ارکستری در موسیقی ایرانی شده است.

در سال‌های اخیر با افزایش انگیزه برای فعالیت گروهی در بخش خصوصی، دستگاه اجرایی گسترده‌تری شکل گرفته و قطعات گروهی و ارکستری بسیاری از استادان سابق و آهنگسازان معاصر در دسترس قرار گرفته است. این روند باعث شده است که گروه ها و گروه ها ترکیب های مختلفی را تجربه کنند و فعالیت خود را تنها به موسیقی کلاسیک ایرانی محدود نکنند.

یکی از محورهای اصلی برنامه «آوای ارکستر ایرانی» ارائه صدای واقعی و ناب ارکسترها و گروه هاست. در این رویداد به جز آثاری که از نظر فنی دارای قطعات الکترونیکی هستند، اجراها بدون استفاده از تقویت کننده صدا و مداخلات مرسوم ضبط صدا ارائه می شوند. هدف از این رویکرد فراهم آوردن امکان شنیدن صدای مستقیم سازها و تجربه مستقیم صدا در فضا است.

بخشی از برنامه به «تمرین با مخاطبان» (تمرین باز) اختصاص دارد. در این بخش، مخاطبان می توانند روند تمرین ارکستر و مراحل آماده سازی قطعات برای اجرا را مشاهده کنند. رویکردی که امکان آشنایی نزدیکتر با نحوه شکل گیری اجرا و تعامل بین رهبر ارکستر و نوازندگان را فراهم می کند. در این رویداد مجموعه ای متنوع از ارکسترها، گروه ها، گروه ها و تک نوازان حضور دارند.

انتهای پیام