همایون شجریان: تا وقتی خیابان هست، مردم هستند و ما هم هستیم و آرزوی کنسرت خیابانی برای من وجود دارد

به گزارش هنرآنلاین، در ابتدای این مراسم همایون شجریان با تشکر از تهیه کنندگان این آثار گفت: امروز از دو آلبوم «سر در غریبان» و «بنگ دهل» پدرم رونمایی می شود و به نوبه خود از تمام عشق و زحماتی که در این سال ها برای موسیقی و اهالی موسیقی انجام شده صمیمانه تشکر می کنم.

همایون شجریان افزود: با توجه به عدم حضور پدر باید وسواس و دقت بیشتری می شد تا این آلبوم ها به درستی و به صورت مرحله ای منتشر شوند. بخش‌هایی از این آلبوم اجراهای زنده است، بنابراین در حوزه صدا با چالش‌هایی مواجه بودیم و نیاز به کار بیشتر روی آن داشتیم. با استفاده از فناوری های امروزی می شد صدای خواننده را از ارکستر جدا کرد و به دلخواه میکس کرد. چون متاسفانه میکس اولیه خوشایند نبود و ضبط هم کیفیت خوبی نداشت و از نظر استانداردهای صوتی هم برای انتشار مد نظر ما مناسب به نظر نمی رسید.

به همین دلیل روی این کار خیلی حواسمان بود تا اینکه بالاخره رادمان جان که تمام زحماتش را به دوش کشید، حدود هفت تا هشت ماه پیش کار را آماده کرد. پس از آن مراحل انتشار، طراحی و موارد دیگر دنبال شد و عزیزان در همرتل در کنار ما بودند تا بتوانیم مراسم رونمایی را به بهترین نحو برگزار کنیم و کار را در اختیار علاقه مندان قرار دهیم.

وی ادامه داد: نمایشگاه عکس های پدر و سازهایش به همت افسانه شجریان برپا شده است که یکشنبه ۳۰ و دوشنبه ۱ آذرماه در گالری ۹ موزه هنرهای معاصر برپا می شود.

شجریان درباره دیگر آثار استاد نیز گفت: برخی از آثار با کیفیت های نادرست و نامطلوب در اختیار مخاطبان قرار گرفته است و برای انتشار رسمی و استاندارد آنها برنامه ریزی کرده ایم. در همین چارچوب و با حمایت هنرمندان عزیز مجید درخشانی و سعید فرجپوری، تصمیم گرفته شد در گام اول این دو آلبوم برای انتشار آماده شود.

آنچه در این آثار برای ما اهمیت دو چندان داشت، ضبط آخرین اجراهای زنده استاد در اروپا بود. اجراهایی که قبل از سفرش به آمریکا و قبل از تشدید بیماریش ضبط شده بود. هدف ما انتشار هر چه سریعتر این آثار بود و بدون شک آثار دیگری از پدرم در آینده در اختیار علاقه مندان قرار خواهد گرفت.

سعید فرج پوری یکی از آهنگسازان این آثار نیز در این مراسم اظهار داشت: انتشار این دو آلبوم جدید جای خوشحالی دارد. آثاری که با همت آقایان شجریان و دادمان تهیه شده و امروز رونمایی می شود، البته جای آقای شجریان خیلی خالی است.

وی ادامه داد: قسمت «سر در غریبان» این مجموعه توسط من ساخته شده و ایده اولیه آن به سال ۱۳۹۲ برمی گردد و در جلسه ای که در آن سال با استاد شجریان داشتم این اثر را پیشنهاد دادم که مورد استقبال و تایید ایشان قرار گرفت و در برنامه ضبط قرار گرفت. حدود یک سال بعد در سال ۱۳۹۳ استاد شجریان با من تماس گرفتند و وضعیت آثار را پیگیری کردند.

فرج پوری افزود: همزمان آهنگ «بنگ دوهول» ساخته مجید درخشانی برای اجرا در کنسرت های اروپایی پیشنهاد شد. در پاییز ۲۰۱۳ تور موفقی را در ۱۰ شهر اروپایی ترتیب دادیم که روحیه و روحیه استاد بسیار خوب بود. در پایان این تور، در مورد اجرای همین برنامه در ایران صحبت کردیم.

این نوازنده کمانچه ادامه داد: پس از پایان تور حدود هشت ماه گذشت و استاد شجریان با من تماس گرفت و از مراحل اخذ مجوز برای اجرای این برنامه در ایران گفت. علیرغم پیگیری های انجام شده این امر میسر نشد تا اینکه استاد شجریان وارد مراحل درمانی شد و در نهایت این برنامه به عنوان آخرین تور کنسرت وی در کارنامه هنری وی باقی ماند.

همچنین مجید درخشانی تحت تاثیر فضای این مراسم گفت: سال ها منتظر چنین اتفاقی بودیم و امروز برای همه ما روز خاصی است. روزی برای گفتن از استاد شجریان و یاد او. من عمیقا متاثر شدم و واقعا نمی توانم صحبت کنم.

مجید درخشانی در ادامه به دلیل متاثر شدن از عدم حضور استاد شجریان در چنین مراسمی اشک ریخت.

در ادامه این مراسم اعلام شد که آلبوم های «بنگ دوهل» و «سر در غریبان» حاوی دو اثر منتشر نشده از آخرین کنسرت های محمدرضا شجریان در سال ۲۰۱۳ در شهرهای مختلف اروپا است. آهنگسازی این آثار توسط محمدرضا شجریان به همراه مجید درخشانی و سعید فرجپوری انجام شده و قطعات در ترانه های دشتی، بیات ترک و راست پنجگاه اجرا شده است. این آلبوم ها به همت انتشارات دل آواز در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.

همایون شجریان در ادامه درباره سازهای نوآورانه محمدرضا شجریان توضیح داد: انگیزه پدر از ساخت این سازها این بود که به جامعه موسیقی یادآوری کنند که باید به دنبال صداهای جدید باشیم و آنها را مطالبه کنیم. به گفته وی شنوندگان حق دارند حتی بدون تخصص موسیقی هم صداهای جدید را تجربه و بشنوند.

شجریان با اشاره به جایگاه سازهای اصیل موسیقی ایرانی مانند تار، کمانچه و سنتور تاکید کرد: در کنار ارزش و محبوبیت این سازها، لازم است سازندگان و هنرمندان به دنبال رنگ‌های صوتی جدید باشند و آن‌ها را به مجموعه موسیقی ایرانی بیافزایند.

وی با اشاره به نگاه پدرش به سازهای زهی افزود: نظر ایشان این بود که سال ها در ارکسترهایمان از ویولن، آلتو و ویولن سل استفاده می کنیم. سازهایی که نقش خود را به خوبی در موسیقی ما ایفا کرده اند، اما چرا نباید تجربه جدیدی با رنگ شرقی داشته باشیم؟ این تجربه می تواند منجر به ساخت سازهایی شود که حتی به صداهای دلپذیرتری می رسند.

همایون شجریان تاکید کرد: پدرم سال ها برای این مسیر زحمت کشید و از همان جوانی به ساز سازی اهتمام داشت. از همان سال ها نظریات خاصی در مورد رنگ صدای سازها داشتند و معتقد بودند که تغییر در ساز نباید باعث تغییر هویت و رنگ اصلی صدا شود. این موضوع حتی در خوانندگی نیز مهم است و خوانندگانی با صدای ثابت و متمایز معمولاً حرفه‌ای‌تر به‌خصوص در موسیقی کلاسیک در نظر گرفته می‌شوند.

وی در بخشی دیگر از سخنان خود با اشاره به عصبانیت، فشار اجتماعی و قضاوت های تند گفت: عصبانیت و تحت فشار بودن مردم قابل درک است اما در قضاوت یک هنرمند همیشه باید سابقه هنری او را در نظر گرفت. اجرای این هنرمند در طول زمان نشان می دهد که او کجا ایستاده است، چگونه بازی می کند، چگونه موسیقی خود را ارائه می دهد و چگونه با مردمش بوده است.

وی این وضعیت را نقطه ضعف دانست و افزود: این یک ضعف است که فقط به آنچه در اینجا می گویم اکتفا کنیم. زیرا می توانید خود را در یک جمله معرفی کنید و همان جمله را بارها تکرار کنید، در حالی که این عملکرد هنرمند است که جایگاه واقعی او را مشخص می کند.

همایون شجریان درباره واکنش های تند حتی با فحاشی گفت: این رفتار را دوست ندارم اما قابل درک است. برخی افراد اگر اعتقادی داشته باشند، ممکن است آن را به بدترین شکل بیان کنند.

وی در پایان این بخش با اشاره ای ادبی گفت: اگر با من نبود، آرزویی نبود/ چرا لیلی جام مرا شکست؟ و افزود که بسیاری از این واکنش ها می تواند ناشی از تعصب و علاقه باشد.

شجریان سپس به موضوع کنسرت خیابانی پرداخت و گفت: تا زمانی که خیابان هست مردم هستند و ما هستیم و این آرزو برای من وجود دارد. اما تجربیات گذشته نشان داد که اگر دوباره بخواهیم سراغ چنین ایده ای برویم باید شرایط و آمادگی بیشتری وجود داشته باشد. تصور من این بود که همه در این مورد موافق نبودند. برخی استقبال کردند و برخی دیگر زمان را مناسب ندانستند. به هر حال این رویا بوده، هست و خواهد بود و امیدوارم روزی محقق شود.

وی درباره علت برگزاری کنسرت در خارج از کشور توضیح داد: تنها دلیل این امر این بود که در داخل کشور و در وزارت کشور امکان پاسخگویی به حجم علاقه مندان وجود نداشت. حتی اگر یک هشتم این تقاضا مدیریت نمی شد، بازارهای سیاه شکل می گرفت. در حالی که هدف ما حضور جوانان و خانواده ها در کنسرت ها با قیمت مناسب بود. این موضوع باعث می شد همیشه نگران این باشیم که با چه شرایطی مواجه خواهیم شد. تجربه آقای قربانی ما را امیدوار کرد که شاید سال آینده با استفاده از این سازه ها بتوان اجراهایی با جمعیتی حدود هشت هزار نفر در هر جلسه در تهران و شهرستان ها برگزار کرد.

همایون شجریان در پایان سخنان خود درباره بازآفرینی آثار پدرش گفت: در حال حاضر برنامه ثابتی برای بازآفرینی وجود ندارد. گاهی و به صورت محدود ممکن است برخی از آثار پدر را با توجه به حال و هوای کنسرت ها یا شرایط روز بخوانم.

وی درباره اسامی آثار و قطعات آلبوم نیز توضیح داد: نام آثار و قطعات از قبل مشخص بود و این اسامی با خط خود پدر نوشته شده است. این قطعات پیش از این در کنسرت هایی اجرا و با همین نام ها تقدیم مخاطبان شده بود.

شجریان درباره برنامه های جنبی همزمان با رونمایی از آثار نیز گفت: همزمان نمایشگاهی از عکس های پدرم که خواهرم در طول سالیان متمادی آن را گرفته است به همراه نمایش سازهای وی برپا می شود. این نمایشگاه در گالری موزه هنرهای معاصر و با مجموعه موزه هنرهای معاصر برپا شده و علاقه مندان می توانند از آن بازدید کنند.

در ادامه مراسم رونمایی از تمبر محمدرضا شجریان برگزار شد. همچنین افتتاح نمایشگاه سازهای خلاقانه موسیقی زنده یاد زنده یاد شجریان در موزه هنرهای معاصر، نمایش چند فیلم و سخنرانی برخی از هنرمندان قسمت دوم برنامه را تشکیل می داد.

انتهای پیام