ابراهیم رهبر، نویسنده درگذشت

به گفته خبرنگار IRNA ، رهبر ابراهیم وی که در این صومعه متولد شد ، در دهه ۱۹۸۰ نویسنده ایرانی بود. وی به کشورهای مختلف از جمله آلمان سفر کرده بود و از وزارت کشاورزی بازنشسته شده بود (۱).

وی پس از فارغ التحصیلی با دیپلم ، برای پیگیری مدرک زمین شناسی به دانشگاه تهران رفت. در همان زمان ، او در دانشگاه تحصیل کرد و در دهه ۱۹۸۰ اولین داستانهای وی در مجلات مانند آراش ، نگین ، “سوئد” ، “گفتار” و “هنر و اندیشه” منتشر شد.

در همین زمان ، اولین کتاب ابراهیم رهبار با عنوان “مهربان و سه بازیکن” منتشر شد. رهبر در داستانهای خود توجه ویژه ای به مسئله فقر و نابرابری اجتماعی ، تاریخ معاصر ، فرهنگ عامه و کودکان پایین ، کارگران و کودکان روستایی داشت.

همزمان با انجمن نویسندگان ایرانی ، ابراهیم رهبر عضو آن شد. وی کار خود را با مرکز رشد فکری کودکان و نوجوانان آغاز کرد.

رهبر در سال ۲۰۰۸ به دلیل فعالیت های سیاسی و در ارتباط با ایده های چپ گرا دستگیر و زندانی شد و پس از زندان ، درخواست اشتغال در وزارت فرهنگ و هنر نیز رد صلاحیت شد. از آن زمان به بعد ، ابراهیم رهبر به انزوا و امتناع از حضور در مجامع ادبی و فرهنگی روی آورد.

ابراهیم به رهبر آثاری مانند “آخرین زندگی” ، “در شهر کوچک” ، “شاهد رسمی” ، “من در تهران” ، “نام کاسما” ، “مهربانی و سه نمایشنامه دیگر” ، “نونو و چهار نمایشنامه دیگر” ، “عزاداران” ، “دود و اوه” رسیده است.