ارتباط مغز و بدن و عصب واگ

کلینیک روانشناسی و مشاوره ایوان – ارتباط بین بدن و سیستم عصبی را interoception یا “دریافت احشایی” می نامند که به مغز اجازه می دهد حالات درونی مانند گرسنگی، درد یا ضربان قلب را حس کند. عصب واگ بخش مهمی از انسداد است که می تواند تأثیر عمیقی بر احساس ما داشته باشد، حتی بر احساساتی مانند اضطراب و افسردگی تأثیر بگذارد. اگرچه ارتباط بین شنوایی و احساس شناخته شده است، اما مشخص نیست که چگونه عصب واگ در اثر استرس تغییر می کند. تحقیقات اخیر Satoru Okonogi و همکارانش در دانشگاه توکیو با استفاده از روش های قدرتمند در موش های آزمایشگاهی به این موضوع پرداخته است.

عصب واگ به دلیل استرس و اضطراب تغییر می کند

برای درک بهتر اینکه چگونه عصب واگ در اثر استرس و اضطراب تغییر می‌کند، محققان موش‌ها را در معرض نوعی استرس روانی اجتماعی به نام شکست اجتماعی قرار دادند. در شکست اجتماعی، موش به طور مکرر در معرض یک موش تهاجمی‌تر قرار می‌گیرد که باعث افزایش استرس مشابه در هنگام قلدری می‌شود. برخی از موش ها در برابر این نوع استرس اجتماعی مقاوم هستند و رفتار اجتماعی و اکتشافی آنها تغییر نمی کند. با این حال، موش های دیگر حساس هستند و اجتناب اجتماعی قوی ایجاد می کنند. با استفاده از تجهیزات تخصصی، نویسندگان توانستند فعالیت الکتریکی عصب واگ را در موش‌هایی که در معرض استرس شکست اجتماعی قرار داشتند، بررسی کنند. آنها دریافتند که فعالیت واگ در موش های حساس به استرس در مقایسه با موش های مقاوم به استرس کاهش یافته است. این نشان می دهد که ارتباطات درونی توسط تجربیات استرس زا در موش های حساس به استرس تغییر می کند. (مقاله پیشنهاد می شود عصب شناسی خوش بینی و تاثیر آن بر زندگی ما بخوانید.)

فعالیت عصب واگ و مغز

قشر جلوی پیشانی و آمیگدال از مناطق مهم مغز مرتبط با کنترل اضطراب هستند. محققان امواج مغزی را در قشر جلوی مغز و آمیگدال در موش‌های بدون استرس، مقاوم به استرس و مستعد استرس ثبت کردند و دریافتند که امواج مغزی در موش‌های حساس به استرس متفاوت است. جالب اینجاست که وقتی عصب واگ به طور مکرر تحریک می شد، این امواج مغزی به سطوح غیراسترس یا مقاوم در برابر استرس بازگشتند.

کاربردهای بالقوه تحریک عصب واگ

در حال حاضر از تحریک عصب واگ برای کمک به افرادی که از افسردگی مقاوم به درمان رنج می برند، افسردگی شدید که با روان درمانی یا داروهای ضد افسردگی بهبود نمی یابد، استفاده می شود. یافته های مطالعه فوق بینش امیدوارکننده ای را در مورد پتانسیل تحریک عصب واگ به عنوان یک رویکرد درمانی برای اضطراب و افسردگی ارائه می دهد. با هدف قرار دادن این عصب حیاتی و بازیابی الگوهای امواج مختل شده مغز، محققان ممکن است بتوانند درمان های جدید و موثرتری برای این وضعیت ناتوان کننده ایجاد کنند.

به عنوان یک انسان، ما می توانیم برای بهبود آگاهی شنیداری خود کارهایی انجام دهیم. تمرینات ذهن آگاهی، مدیتیشن و تمرینات تنفس عمیق می توانند به ما کمک کنند تا سیگنال های بدن خود را هماهنگ کنیم و استرس را کاهش دهیم. با تقویت ارتباط ذهن و بدن خود، ممکن است بتوانیم احساسات خود را بهتر مدیریت کنیم و رفاه کلی خود را بهبود بخشیم.

مطالب مشابه: