از اسب چوبی تا پیراهن گلدار؛ تجربه‌ای زنانه در مجموعه غزل «سی»

“C” آینه ای از بلوغ شاعر است ، با نگاهی شخصی و صمیمی به جهان که ریشه در تجربیات زندگی دارد و شاخ در خیالات زنانه ، کودکانه و گاه تلخ است.

شخصیت اصلی این دنیای زبانی ، زنی است که بین خیالی ایستاده است و این واقعیت است که گاهی اوقات “بر روی اسب چوبی یک خیالی”. تصویری قدرتمند از کودک در داخل شاعر که بدون هیچ وسیله تخیل ، جهان را بازسازی می کند.

در شعر خود ، دنیای درونی خود را با تصاویر آشنا می کند اما تازه مرتب شده است:

در ریل های کنار من افتاده است

سیب که مانند آینه است

زبان در این مجموعه یک زبان ریتمیک است. بیشتر غزل ها بر اساس وزن های کلاسیک آشنا ساخته شده اند ، اما در بعضی از شعرها ، شاعر آگاهانه وزن را به روشی جدید انتخاب می کند و در ابتدای کتاب ، با شجاعت مثال زدنی ، آن را به مخاطب معرفی می کند:

فرومایه

سی شمع برای ماندن در یادبود

چون

این انتخاب نه تنها نوعی تجربی در ساختار است ، بلکه نشانه تسلط شاعر بر موسیقی شعر و شجاعت استفاده از آن برای ساختن یک فضای منحصر به فرد است. نقطه قدرتی که به هویت “C” می دهد.

تصاویر در سراسر مجموعه جسورانه است. گاهی اوقات یک ظریف و شاعرانه ، گاهی با جسارت مخلوط می شود:

من بسته بسته ام و شانس خود را آتش زده ام

چمدان پر از عطر

و در جای دیگر ، خطوط پر از بی قراری و تمایل به حرکت:

یک ردپای تهی که من یک عمر دویدم

زیرا تلاش هر سگ انجام می دهد

…

همیشه در آخرین توقف باقی مانده است

حالا زنی که گریه نکرده است

در غزل مانند “پاس” ، تمایل به مهاجرت نه تنها در محتوا بلکه در ساختار و جو شعر بی نظیر است. گویا خود شعر از بین می رود. شاعر نه به عنوان یک رویداد خارجی ، بلکه به عنوان یک زندگی ذهنی روایت می کند:

قصه گویی هر کسی قرار بود دوباره سفر کند

میخواد برو و برود.

منتظر قطار که خانه اش بود

در دنیای خودش نشسته و اظهار نظر می کرد

او می گوید “مانند یک حوضچه در تب دریا” ، “داستان آمدن و رفتن به رفتن” ، و در شادترین غزل خود می نویسد:

“من چای را دم کرده ام و شعر می خوانم/ پیراهن گل می پوشم”

ناگهان از خواب بیرون می آید:

صدای زنگ در … (خواب زیبا بود)

بگذارید بخوابم لطفا ابد را رها کنم

با این حال ، هنگامی که عشق به وجود می آید و کل جهان در جغرافیای عشق خلاصه می شود ، زندگی شاعر جریان می یابد:

در دستان سبز گل زندگی را دادید

با خنده همیشه جوان

جغرافیا

در تو خلاصه ای از تمام جهان من است …

“C” مجموعه ای است که بین سنت و مدرنیسم ، موسیقی و تصویر ، رکود و مهاجرت ، از زن امروز به شاعر ، از کودک تا بزرگسالی شاعرانه. انتخاب های آگاهانه در وزن ، نگاهی بصری به مفاهیم و جسارت بیان عاطفی ، آن را به یک مجموعه قابل خواندن برای دوستداران غزل معاصر تبدیل کرده است.