استرس چگونه می‌تواند منجر به سرطان شود

– استرس های مداوم زندگی مدرن مانند مه غلیظی ما را احاطه کرده است. برخلاف عوامل استرس زای نادر و لحظه ای اجداد غارنشین ما، به نظر می رسد استرس در همه جا و همیشه وجود دارد. تکامل واکنش استرس ما را مجبور کرده است که چند دقیقه در حالی که از یک ببر وحشی فرار می‌کنیم دوام بیاوریم قبل از اینکه بتوانیم راهی برای فرار پیدا کنیم. خوب یا بد، این نوع استرس به سرعت از بین می رود، چه گرفتار شویم یا نه.

اما استرس مداوم یک بیماری مدرن است که بدن ما برای آن آماده نیست و می تواند منجر به اضطراب، روان رنجوری و افسردگی شود. استرس دائمی می تواند به شکل یک رئیس بدخلق، یک سیاستمدار بی رحم، یا تغییرات خلقی ناشی از عوامل استرس زای بیرونی مانند کار یا مسائل اجتماعی باشد.

همچنین نوع دیگری از استرس به نام «استرس مزمن» وجود دارد که ناشی از اضطراب، سلامت روانی ضعیف و عادات بد است. اگرچه کل عوامل استرس زای ما بی رحمانه هستند، اما عواقب بدتری دارند. استرس می تواند در ایجاد سرطان نقش داشته باشد.

در یک مطالعه اخیر که توسط دکتر چینگ لی از دانشگاه سیچوان انجام شد، مشخص شد که موش های تحت استرس میزان باکتری لاکتوباسیلوس را کاهش داده اند. لاکتوباسیلوس برای تقویت سلول های ایمنی که تومورها را هدف قرار می دهند شناخته شده است. در نتیجه از دست دادن آنها، تومورهای روده بزرگ سریعتر رشد می کنند. به این ترتیب، دکتر لی دریافت که استرس می تواند شانس ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش دهد.

این تحقیق با تحقیقات قبلی انجام شده توسط دکتر یاتریک شاه، پروفسور فیزیولوژی مولکولی در دانشگاه میشیگان مطابقت دارد و نشان داد که استرس باعث کاهش لاکتوباسیلوس و افزایش رشد تومور روده بزرگ می شود. در هر دو مطالعه، افزودن لاکتوباسیلوس به عنوان مکمل رشد تومورها را کند کرد.

هر دو مطالعه بر روی موش ها انجام شد. قبل از اینکه درمان های انسانی در دسترس باشد، کار زیادی لازم است. اما چند تکنیک شناخته شده برای بهبود میکروبیوم روده شما وجود دارد و شما می توانید با پیروی از این سه دستورالعمل خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهید. (مقاله پیشنهاد می شود افسردگی، میکروبیوم روده و ویتامین ها بخوانید.)

رژیم غذایی

ما نمی توانیم عوامل استرس زای بیرونی را تغییر دهیم، اما کنترل شگفت انگیزی بر آشفتگی درونی خود داریم. رژیم غذایی یک راه آسان برای مقاومت در برابر استرس است. وقتی میکروب های خوب را تغذیه می کنید، موادی به نام اسیدهای چرب با زنجیره کوچک تولید می کنند که سلول های پوشش روده را تغذیه و التیام می بخشد. این به روده شما کمک می کند تا با میکروب های بد مبارزه کند و التهاب را کاهش دهد. همچنین گونه های لاکتوباسیلوس را تولید می کند که سیستم ایمنی شما را تشویق می کند تا رشد تومورها را متوقف کند. دکتر لی می گوید: «بازگرداندن باکتری های مفید در روده، مانند لاکتوباسیلوس، می تواند دفاع طبیعی بدن را در برابر سرطان روده بزرگ تقویت کند.

میکروب های مفید شما چه نوع غذایی می خواهند؟ فیبر این بخشی از گیاهان است که به میکروب های مفید قدرت می بخشد. فیبر معمولا از زنجیره های بلند مولکول های قند تشکیل شده است و می توانید آن را در سبزیجاتی مانند پیاز، لوبیا و کنگر فرنگی پیدا کنید. پس به حرف مادرت گوش کن و سبزی بخور.

پلی فنول ها کلید سلامت روده شما هستند و می توانید آنها را در غذاهایی مانند آجیل، انگور قرمز و شکلات پیدا کنید. همچنین از میوه هایی با فیبر و پلی فنل ها مانند توت فرنگی، زغال اخته و تمشک استفاده کنید.

گوشت فیبر ندارد، بنابراین اگرچه غنی از مواد مغذی است، اما مقدار بسیار کمی از آن به روده بزرگ می‌رسد، جایی که میکروبیوم در آن قرار دارد. «گیاه بیشتر، گوشت کمتر» شعار خوبی برای مدیریت استرس است. (مقاله پیشنهاد می شود خاک چه ربطی به سلامت روان دارد؟ بخوانید.)

ورزش کردن

ورزش باعث افزایش اندورفین می شود و باعث می شود احساس بهتری داشته باشید. این احساس بهتر پادزهر خوبی برای استرس است. نیازی به ورزش سرسختانه نیست. شنا، بازی تنیس یا پیاده روی در کوه ها و جنگل ها می تواند معجزه کند. ورزش همچنین به تعادل میکروب های روده شما کمک می کند و پوشش روده شما را در برابر پاتوژن های التهابی قوی نگه می دارد.

اگر امروز تنها ورزش شما برداشتن کنترل تلویزیون است، به آرامی ورزش را شروع کنید. زیرا اگر عجله کنید آسیب خواهید دید و دوره ریکاوری می تواند یک برنامه تمرینی خوب را خراب کند.

کاری را انجام دهید که از آن لذت می برید. اگر خوش شانس باشید، تا آخر عمر این کار را انجام خواهید داد. رقصیدن، ورزش کردن یا باغبانی تمرینات بسیار خوبی هستند که می توانند مقداری شادی به عرق شما بیافزایند. دوستان خود را به پیوستن به جنبش و ورزش دعوت کنید. داشتن دوستان خوب ورزش را سرگرم کننده تر می کند و شبکه دوستان شما را گسترش می دهد. (مقاله پیشنهاد می شود ارتباط مغز و بدن و عصب واگ بخوانید.)

تغییر نگرش

هانس سلیه به عنوان پدر تحقیقات استرس شناخته شد و اظهار داشت: این استرس نیست که ما را می کشد، این واکنش ما به آن است. این بدان معنی است که نگرش ما در مقابله با استرس مهم است.

جای تعجب نیست که محور “روده-مغز” یک خیابان دو طرفه است و مغز می تواند میکروب های روده ما را به طرق مختلف تحت تاثیر قرار دهد. مطالعات نشان داده اند که درمان شناختی رفتاری و مدیتیشن می تواند میکروبیوم شما را بهبود بخشد.

نگرش شما صرفاً عادتی است که در خود ایجاد کرده اید. ما تمایل داریم با این عادات همذات پنداری کنیم، اما نباید. ما حشراتی نیستیم که اهداف محدود و مجموعه محدودی داشته باشیم. ما موجودات پیچیده ای هستیم که اگر بخواهیم می توانیم در یک لحظه تغییر کنیم.

تقریباً احمقانه به نظر می رسد، اما سعی کنید لبخند بزنید، دوستان و همکاران شما پاسخ خواهند داد. مسری است و فشار کلی کمی کاهش می یابد.

سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید. آشفتگی عصبی چارچوب مناسبی برای حل مشکل نیست. همه این دستورالعمل ها اگر با هم دنبال شوند موثر هستند. با یک رژیم غذایی خوب و ورزش منظم، تنظیم احساسات و تبدیل استرس به چالشی که می توانید بر آن غلبه کنید بسیار آسان تر است. (مقاله پیشنهاد می شود راه حل های طبیعی برای کاهش استرس و آرامش سیستم عصبی بخوانید.)

همانطور که دکتر لی می گوید: «وقتی افراد مبتلا به یک بیماری بدخیم مانند سرطان روده بزرگ تشخیص داده می شوند، طبیعی است که احساس نگرانی و ترس را تجربه کنند. با این حال، این احساسات برای وضعیت آنها مفید نیست. یافته‌های ما نشان می‌دهد که بیماران باید سعی کنند تا حد امکان تفکر خود را کنترل کنند تا از تشدید بیشتر بیماری خود جلوگیری کنند.

اگر روده بزرگ خود را در وضعیت خوبی نگه دارید، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ تا حد زیادی کاهش می یابد. این یک پاداش عالی برای کمی ورزش، رژیم غذایی بهتر و چند لبخند اضافی است.

چارلز داروین گفت: این قوی ترین و باهوش ترین گونه نیست که زنده می ماند، بلکه مقاوم ترین و پاسخگوترین گونه در برابر تغییرات است.

مطالب مشابه: