انتشار «غریبانه» به یاد استاد لطفی

براساس هنر آنلاین ، فرجناجاد در مورد کار “عجیب” نوشت: “باران صبح ، آسمان ، و من در کنار مقبره محمد رزا لوتفی در مقبره خود هستم. من تار را بغل کردم و یک قطعه را بازی کردم و یک قطعه را در کنار مقبره او خواندم. نه برای ذات اعدام ؛ فقط برای قلب من.

من زندگی کرده ام ، یاد گرفته ام ، تقلید کرده ام ، تقلید شده ام و امروز بیش از هر زمان دیگری به او مدیون هستم. بازی در این قطعه از روح و یادآوری بی اثر نیست. من خواننده نیستم و ادعایی ندارم. من فقط می خواستم مانند یک دانش آموز ناخودآگاه و با ساز ، در کنار مقبره او بنشینم.

از شهرداری گورگان بخاطر فراهم کردن چنین فضایی محترمانه برای مقبره این دیگ بخار بزرگ تشکر می کنم. آرزو می کنم همه شهرهای ما با چنین فرهنگ و موسیقی رفتار کنند و از برادرم مورتزا حج محمد برای همه ثانیه هایی که در کنار من بودند ، تشکر کنم. ”

Morteza Haj Mohammadi ، مدیر ، تصویر و ویرایش ، ترکیب پرداخت کننده پویا ، تسلط و ضبط عوامل دیگر در این کار است. مدیریت و توسعه بین المللی نیز توسط موسسه فرهنگی هنری نگمه انجام شده است.

محمد رضا لوتفی در ۲ ژانویه ۲۰۰۹ در گورگان ، رالادا ، نوازنده ، آهنگساز ، نوازنده برجسته ، Tri -Tar و Fiddle ، محقق و معلم موسیقی سنتی متولد شد ، راه اندازی گروه “شیدا” یکی از مهمترین فعالیت های هنری لوتفی بود. او ، به همراه گروه “آر” ، به رهبری حسین آلیزاد ، دوباره خواند و دوباره آثار گذشته را انجام داد. لوتفی بعداً مرکز موسیقی چاووش را با همکاری هنرمندانی چون حسین آلیزاد ، لایو پارویز مشکاتیان و علی اکبر هانتر راه اندازی کرد و در یک فعالیت قابل توجه ، طبق گفته های بسیاری از اساتید ، آثار گروه بهترین کار موسیقی ایرانی بودند. محمد رضا شجاریان و شاهرام نظری ، به همراه لوتفی و همراه با هاوهانگ ابوهاج ، همکاری چشمگیری در انجام آثار این دوره داشتند.

لوتفی پس از انحلال مرکز چاووش ، سفرهای زیادی به کشورهای اروپایی انجام داد. وی کنسرتی را در ایتالیا ، فرانسه و آلمان برگزار کرد و در سال ۶ به آمریکا رفت. در آن سالها علاوه بر برگزاری کنسرت های بی شماری در سراسر ایالات متحده ، این مرکز فرهنگی هنری شیدا را در واشنگتن تأسیس کرد. وی در سال ۲۰۰۸ به ایران بازگشت و کار هنری خود را با آموزش دانش آموزان در دانشکده میرزا عبدالله ادامه داد و آثاری را در موسسه آوا شیدا ثبت کرد. لوتفی یکی از چهره های تأثیرگذار موسیقی ایرانی بود که با ایجاد آثاری مانند “ایران امید” ، “کاروان شهید” ، “برادر برادر” و “عشق می دانم” به توده ها آمد.

او همچنین در کنار نخ و سه گانه ، کمانچه ، داف ، نی و سانتور بازی کرد. Lotfi بسیاری از هنرمندان ، از جمله مجید درخشانی ، حمید موتباسم و حسین بهروزینیا و خوانندگانی مانند Sadiq Farfi ، Mohammad Motamedi ، Alireza شاه محمد و امیر Dosnizari را به جامعه موسیقی آموزش داد.

“به یاد آوردن عارف” (ترکیه بیت) ، “چهره به چهره” (نوا) ، “سپیده” (ماهور) ، “چشمه های نوش” (حق پنجم) ، “معما” بودن “(نجات) ،” عشق دانستن “(ابوظبی) ،” کد عشق “(ماهور) ،” گریه کردن پیشنهاد “” میانه “(بداهه نوازی نخ و سه موضوع در شور و اشتیاق) ،” بال در بال “(شعر و موسیقی با هکتار) ،” فقط یک خاطره “(بداهه نوازی تار و سانتور به همراه فرامارز پیوار) و” دوستداران “). این هنرمند در سن هشت سالگی بر اثر سرطان درگذشت و جسد وی در زادگاهش گورگان دفن شد.

پایان پیام