رابطه و ازدواج

بزرگترین اشتباه در روابط صمیمانه

– احتمالاً بسیاری از افرادی که این مقاله را می خوانند، چندان از رابطه خود راضی نیستند و آرزو می کنند که شریک زندگی آنها تغییراتی را در خود ایجاد کند. این یک حقیقت رایج است که روابط با چالش ها و ناامیدی ها همراه است و افراد تمایل دارند بر جنبه هایی از رفتار یا شخصیت شریک زندگی خود تمرکز کنند که به نظر آنها آزار دهنده است.

این می تواند شامل نحوه برقراری ارتباط، سازماندهی زندگی یا حتی عادت های عجیب و غریب باشد. با این حال، یکی از بزرگترین اشتباهاتی که ما در روابط صمیمانه مرتکب می شویم این است که به جای پذیرش شریک زندگی خود، انتظار داریم که تغییر کند.

واقعیت ویژگی های شخصی عمیقاً ریشه دار

همه ما ویژگی ها و عاداتی داریم که عمیقاً در ما ریشه دوانده است. اینها می تواند شامل نحوه صحبت کردن، نحوه مدیریت زمان و سایر ویژگی ها باشد. اگرچه طبیعی است که جنبه هایی از خودمان داشته باشیم که دوست نداریم یا نمی خواهیم آن ها را بهبود بخشیم، اما اساساً همانی هستیم که هستیم. این جوهر وجود ما به سرعت تغییر نمی کند، اگر اصلاً تغییر کند. بنابراین، غیر واقعی و غیرمنصفانه است که از شرکای ما انتظار داشته باشیم که تغییرات قابل توجهی برای مطابقت با نسخه ایده آل ما از آنها داشته باشند. (مقاله پیشنهاد می شود 4 رویداد رابطه ای که شخصیت را تغییر می دهد بخوانید.)

تحقیق در مورد مقاومت در برابر تغییر در روابط

جان گاتمن، کارشناس روابط، دهه‌ها را صرف مطالعه زوج‌ها و اینکه چه چیزی باعث می‌شود روابط کارآمد باشد، کرده است. یکی از یافته های کلیدی او این است که تقریباً 70 درصد از تعارضات بین شرکای رابطه حل نشده باقی می ماند. این ممکن است در ابتدا ناامید کننده به نظر برسد، اما هدف گاتمن این نیست که روابط محکوم به درگیری دائمی هستند. در عوض، او بر اهمیت یادگیری پذیرش همدیگر همانگونه که هستیم تأکید می کند. این اختلاف نظرهای مداوم اغلب از تفاوت ها و ارزش های شخصیتی بنیادی ناشی می شود که به راحتی قابل تغییر نیستند. (مقاله پیشنهاد می شود تغییر نگرش نسبت به تغییر بخوانید.)

چرخه انتقاد و دفاع

وقتی انتظار داریم شرکایمان تغییر کنند، خود را برای ناامیدی و رنجش آماده می کنیم. این طرز تفکر می تواند به چرخه انتقاد و حالت تدافعی منجر شود و پایه اعتماد و صمیمیت را در رابطه از بین ببرد. از سوی دیگر، پذیرش محیطی از احترام و درک متقابل را پرورش می دهد. در حین تحقیق در مورد کتابم، متوجه شدم که شناخت و پذیرش فردیت شرکایمان فضایی را ایجاد می کند که هر دو طرف به جای اینکه انتظار تغییر داشته باشند، احساس ارزشمندی و عشق می کنند. (مقاله پیشنهاد می شود سیگنال های خاموش نارضایتی از رابطه بخوانید.)

مرزهای سالم و پذیرش

این بدان معنا نیست که ما باید بپذیریم که با ما به شکلی استثمارگرانه یا توهین آمیز رفتار شود. پذیرش در یک رابطه سالم مستلزم شناخت و احترام به مرزها است. مهم است که بین پذیرش صفات و تفاوت ها در مقابل تحمل رفتار مضر تمایز قائل شویم. فرض کنید یک شریک در حال انجام اعمال توهین آمیز یا فریبنده است. در آن صورت، پرداختن به این مسائل به طور مستقیم و در صورت لزوم، جستجوی مشاوره یا پایان دادن به رابطه برای امنیت و رفاه شما بسیار مهم است. (مقاله پیشنهاد می شود چگونه مرزهای سالم ایجاد کنیم؟ بخوانید.)

پذیرش متقابل و توسعه شخصی

پذیرش در یک رابطه شامل خودآگاهی و رشد است. این در مورد درک این است که ما نیز کامل نیستیم و ویژگی هایی داریم که ممکن است برای شریک زندگیمان چالش برانگیز باشد. این پذیرش متقابل می تواند منجر به همدلی و شفقت بیشتر در رابطه شود. به جای تمرکز بر تغییر یکدیگر، شرکا می توانند به طور مثبت و عاشقانه از رشد و توسعه یکدیگر حمایت کنند. (مقاله پیشنهاد می شود نقش رشد فردی در شادکامی زناشویی بخوانید.)

مسیر ارتباط عمیق تر

علاوه بر این، پذیرش می تواند به ارتباط و صمیمیت عمیق تر منجر شود. هنگامی که شرکا احساس می کنند به خاطر آنچه هستند پذیرفته شده اند، احتمال بیشتری دارد که صحبت کنند و صحبت خود را باز کنند. گشاده رویی و پذیرش سنگ بنای صمیمیت عاطفی است که به زوج ها اجازه می دهد تا ارتباط عمیق تری برقرار کنند. احساس امنیت و اعتماد را تقویت می کند، جایی که هر دو طرف احساس می کنند بدون قضاوت دیده می شوند و شنیده می شوند. (مقاله پیشنهاد می شود چگونه در سطحی عمیق تر عاشق شویم؟ بخوانید.)

نتیجه: پذیرش عشق پایدار را بپذیرید

در نتیجه، بزرگ‌ترین اشتباهی که در روابط صمیمانه مرتکب می‌شویم این است که به جای اینکه شریک زندگی‌مان را آن‌طور که هستند بپذیریم، انتظار داریم که تغییر کنند. پذیرش بیش از حد انتظار می تواند روابط را متحول کند و منجر به ارتباطات هماهنگ و رضایت بخش تر شود. زوج ها می توانند با قدردانی و درک فردیت یکدیگر اختلافات خود را حل کنند. این رویکرد پیوند بین شرکا را تقویت می کند و راه را برای یک رابطه مبتنی بر احترام، عشق و پذیرش متقابل هموار می کند.

محمدامین مختاریان

مطالب مشابه:

به این محتوا امتیاز دهید

منبع: کلینیک آوان

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا