بزرگداشت عبدالمجید ارفعی برگزار شد/ مردی که از تاریخ جا نمی‌ماند

به گزارش ایرنا، مشاور رسانه ای این رویداد فرهنگی، آیین بزرگداشت عبدالمجید ارفعی مترجم منشور کوروش و گل های کتیبه های هخامنشی در مراسم بزرگداشت وی که با عنوان هزار خواننده در خانه هنرمندان برگزار شد.

وی بر اساس این گزارش متن یکی از کتیبه‌های قدیمی را که به زبان «اکدی» متعلق به ۱۶۰۰ سال پیش از میلاد در مدح زنان نوشته شده بود، خواند و ترجمه کرد و به زنان ایران تقدیم کرد.

مراسم بزرگداشت عبدالمجید ارفعی پژوهشگر و کارشناس زبان های باستانی و مترجم منشور کوروش با حضور جمعی از اهالی فرهنگ و خانواده در تالار استاد شهناز خان هنرمندان برگزار شد. از این شخصیت فرهنگی

در این مراسم که توسط ایلیا محمدی نیا اجرا شد; هنرمندان و نویسندگان ضمن تشریح فعالیت‌های ارفعی در جمع‌آوری میراث فرهنگی متعلق به ایرانیان و ترجمه آثار ارزشمندی چون منشور کوروش و کتیبه‌های گل هخامنشی، از مقام شامخ به عنوان استاد مسلمان زبان‌شناسی و سپس علی جهاندار صحبت کردند. یک خواننده موسیقی ایرانی، بداهه در این مراسم خواند.

اجرای موسیقی توسط مسعود موسوی و تکنواز سنتور محسن حسینی از دیگر بخش‌های مراسم بزرگداشت عبدالمجید ارفعی بود.

رضا امیرخانی نویسنده و داستان نویس آثاری چون «قیدار» و «من او» به عنوان اولین سخنران این نشست با خواندن داستانی از سفرنامه خود به کشوری فارسی زبان، جایگاه پرافتخار زبان مادری ما را گرامی داشت. ، فارسی و عبدالمجید ارفعی به عنوان یکی از وی از بنیانگذاران و حافظان زبان فارسی و اشاعه آن در سطح بین المللی قدردانی کرد.

رضا تموک و فرهاد آزاد از دوستان دبیرستانی عبدالمجید ارفعی در مدرسه البرز بودند که خاطرات خود را از آن دوران تعریف کردند.

در ادامه این نشست رضا تموک گفت: دوران به شکل خاصی عجیب بود و به جایی رسیده بود که با شرایط فعلی کاملا غیرقابل مقایسه است. در آن زمان مدرسه البرز از بهترین مدارس بود و علمای زیادی از آن مدرسه بیرون آمدند که یکی از آنها مجید بود. او فقط مطالعه و تحقیق کرد و به نقاشی علاقه داشت و ما بسیار مفتخریم که چنین دانشمند ارزشمندی در میان همکلاسی های ما رشد کرد و سایه او ایران را فرا گرفت.

در ادامه فرهاد آزاد با اشاره به اینکه حضور جوانان در این مراسم تحسین برانگیز است، خاطرنشان کرد: وی گفت: معتقدم حضور جوانان در این مراسم پیام جدیدی دارد و معتقدم این حضور به معنای داشتن دل در ایران است.

وی ادامه داد: ارفعی در مطالعه کتاب در زمینه های مختلف علمی و فرهنگی بسیار کوشا بود و زمانی که مشکل چشمی برایش پیش آمد و دیگر خواندن و نوشتن نداشت، یک سال تمام فقط به درس گوش می داد و امتحانات را شفاهی پاسخ می داد. آن سال با معدل خوب قبول شد. زمانی که در دانشگاه در رشته ادبیات تحصیل می کرد به بسیاری از دانشجویان در یادگیری دروس کمک می کرد.

فرهاد آزاد خاطرنشان کرد: به دنبال کلماتی درباره عبدالمجید ارفعی بودم تا بتوانم برایش توضیح دهم. چون به او می گویند دانشمند یا استاد. اما من بعد از کلی تحقیق به کلمه “مطلق” رسیدم و او را اینگونه خطاب می کنم. زیرا در فرهنگ لغت «مطلق» به معنای آزادی و بی بند و باری است که به نظر من برای بلند کردن به کار می رود.

روز پاسداشت میراث ایران زمین

عبدالمهدی مستکین معاون فرهنگی یونسکو در ایران نیز با بیان اینکه ویژگی اصلی استاد ارفعی پیوند علم و حقیقت است، گفت: استاد عبدالمجید ارفعی هرگز از آموختن و الهام گرفتن دست برنداشت و عمر گرانبهای خود را صرف نکرد. در شایعات، به همین دلیل است که امروز روز بزرگداشت اوست. او حافظ میراث ایران است.

حسام الدین ارفعی برادر عبدالمجید ارفعی از دیگر سخنرانان این مراسم گفت: وی گفت که خواندن را از او آموخته است و گفت: من عبدالمجید را بسیار بیشتر از شما می شناسم و می توانم ادعا کنم که چون چشمامو باز کردم دیدمش او به غیر از نقش برادر، برایم معلم هم بود و درس انسانیت و مهربانی را از عبدالمجید آموختم.

وی ادامه داد: کتاب خواندن را هم از مجید یاد گرفتم. اتاق او پناهگاه من بود و بسیاری از کتاب های ارزشمند و انسان ساز او را در اتاق عبدالمجید و از کتابخانه شخصی اش خواندم. ضمن اینکه برادرم نقاش خوبی هم بود اما بعد از یک مشکل چشمی دیگر نمی توانست نقاشی کند و از دوران دبیرستان پهلوی یاد گرفته بود. مجید در خانواده ما بی نظیر بود و پشتکار زیادی برای یادگیری داشت.

در پایان این مراسم ضمن تشکر از برگزارکنندگان این مراسم، استاد عبدالمجید ارفعی به روی صحنه آمد و گفت: من لیاقت این همه لطف را ندارم و از برگزارکنندگان این مراسم به ویژه ایلیا محمدی نیا برای برگزاری این مراسم تشکر می کنم.

وی ادامه داد: ۵۰۰ سند حقوقی از دوره شاهان و بزرگان ایران به دست ما رسیده است.

در پایان این مراسم عبدالمجید ارفعی کتیبه ای باستانی به زبان اکدی مربوط به سال ۱۶۰۰ قبل از میلاد را در مدح زنان قرائت و ترجمه کرد و به بانوان ایران تقدیم کرد.