تأثیر محتوای فضای مجازی بر هوش فرهنگی کودکان

در دوره فناوری ، جایی که کودکان دارای اثر انگشت تیزتر از آن هستند که به صفحات لمسی نگاه کنیم و جهان را از طریق یک پنجره دیجیتال تجربه کنیم ، یک سؤال اساسی داریم: فرزندان ما باید در این فضا آموزش دهند؟ یکی از این دریچه های بالا اینستاگرام است. بستر رنگارنگ ، مسحور کننده و فریبنده ای که قول داده است پیوند ، اشتراک و دیدن داشته باشد ، عملاً زمینه ای برای وحدت فرهنگی فراهم می کند ، عمق هویت ملی را کاهش می دهد و پایه های هوش فرهنگی نسل جدید را تضعیف می کند.

“هوش فرهنگی” یک کلمه لوکس نیست ، بلکه یک مهارت زیرساختی در درک ، درک ، احترام و تعامل با ارزش ها و نمادهای فرهنگی خود است. مهارتی که سکوی توسعه اجتماعی کودک را شکل می دهد و او را برای زندگی در یک جامعه چند فرهنگی آماده می کند. اما وقتی کودک در معرض محتوای یک طرفه ، غالباً غیر بومی ، لوکس و ناپایدار قرار می گیرد. هنگامی که الگوهای فرهنگی مجازی از آیین های هویت خانواده و مدرسه اتفاق می افتد. هوش فرهنگی نه تنها رشد می کند بلکه فرو می ریزد.

با نگاهی به محتوای غالب اینستاگرام در ایران ، فقدان نظارت هدفمند ، عدم وجود محتوای محلی غنی برای کودکان ، حضور غیر طبیعی تبلیغات مخرب و مدل سازی معیوب سبک زندگی “دنیای تقلید” ، چشم انداز مزاحم آینده فرهنگی کودکان ترسیم می شود. اگرچه این پلتفرم می تواند در اصل خود ابزاری برای آموزش ، تبادل فرهنگی و شکوفایی استعدادها باشد ، اما بی سابقه و عدم سواد رسانه ای آن را به ابزاری برای سرکوب هوش فرهنگی تبدیل کرده است.

هوش فرهنگی چیست و چرا مهم است؟

هوش فرهنگی به توانایی فرد در درک ، تفسیر و تعامل مؤثر با فرهنگ های مختلف اشاره دارد. این مهارت از کودکی شکل گرفته و نقش مهمی در توسعه هویت فردی و اجتماعی ایفا می کند. کودکان با هوش فرهنگی بالا قادر به روبرو شدن با تنوع فرهنگی هستند و درک عمیق تری از دنیای اطراف خود دارند.

تأثیر اینستاگرام بر هوش فرهنگی کودکان ؛ مطالعات اخیر نشان می دهد که استفاده بیش از حد از اینستاگرام می تواند هوش فرهنگی کودکان را تضعیف کند. محتوای غالب روی این سکوی ، که اغلب بر زیبایی شناسی ، مصرف گرایی و سبک زندگی خاص تأکید می کند ، می تواند تنوع فرهنگی را کاهش داده و همگن فرهنگی را افزایش دهد. طبق یک مطالعه در سال ۴ ، استفاده مداوم از اینستاگرام می تواند منجر به کاهش عزت نفس ، افزایش اضطراب و کاهش تعامل اجتماعی در کودکان شود. این عوامل همه می توانند منجر به تضعیف هوش فرهنگی شوند.

نگاهی تطبیقی ​​به سیاست جهانی ؛ برخی از کشورها اقدامات موثری برای مقابله با اثرات منفی شبکه های اجتماعی بر کودکان انجام داده اند:

استرالیا: ممنوعیت شبکه های اجتماعی برای کودکان زیر ۵ سال.

اتحادیه اروپا: اجرای مقررات سخت برای محافظت از داده های کودکان و محدودیت های سنی در سیستم عامل ها.

پاپوا گینه نو: برای محدود کردن دسترسی کودکان به شبکه های اجتماعی ، قوانین جدیدی را ارائه دهید. این اقدامات نشان دهنده اهمیت موضوع و تلاش کشورها برای محافظت از هویت فرهنگی کودکان است.

استراتژی های پیشنهادی برای ایران

با توجه به اهمیت موضوع ، پیشنهاد می شود:

هوش فرهنگی اساس آموزش مشکوک ، خلاق ، مسئول و وفادار به سرزمین آنها است. من نسبت به آن بی تفاوت هستم ، یعنی ارسال آینده به نیروهایی که فرزندان ما فقط “کاربران غیر ضروری” می سازند

آموزش سوادآموزی رسانه ای: از جمله آموزش سواد رسانه ای در برنامه درسی مدرسه ؛

نظارت والدین: تشویق والدین برای نظارت بر فعالیت های آنلاین کودکان و صحبت در مورد محتوای مشاهده شده.

تولید محتوای بومی: حمایت از تولید محتوای فرهنگی بومی و متنوع برای کودکان در فضای مجازی.

قوانین پشتیبانی: تدوین و اجرای قوانین پشتیبانی برای محافظت از حقوق کودکان در فضای مجازی.

فرزندان امروز وارثان ایران فردا هستند. اما آیا ما میراث خوبی برای فرهنگ ، هویت و اصالت آنها هستیم؟ اگر کودکی بیشتر روز خود را در مواجهه با تصاویر بگذراند که او را از اعتقادات ، زبان ، نمادها ، آیین ها و سبک های زندگی سرزمین مادری خود دور می کند. اگر به جای تقویت هویت فرهنگی ، در چرخ های الگوریتمی اینستاگرام ، به مصرف کننده محتوای جهانی جهان تبدیل شود. ما نه تنها وظیفه خود را نسبت به رشد جامع او انجام نداده ایم ، بلکه حق او را نیز برای “حق او برای هویت فرهنگی” ترغیب کرده ایم. بی اعتنایی به هوش فرهنگی ، در دراز مدت ، تهدیدی برای سرمایه اجتماعی ، ثبات ملی ، انسجام نسلی و رشد پایدار جامعه است.

هوش فرهنگی اساس آموزش مشکوک ، خلاق ، مسئول و وفادار به سرزمین آنها است. من نسبت به آن بی تفاوت هستم ، یعنی ارائه آینده به نیروهایی که فرزندان ما فقط “کاربران غیر ضروری” می سازند. سیاست ، والدین ، ​​مربیان و فعالان حقوق باید درک کنند که قرار گرفتن در معرض اینستاگرام و شبکه های اجتماعی نبرد نیست بلکه فرصتی برای آموزش فرهنگی آگاهانه است. فرصتی برای تعریف مجدد مسیر آموزش فرهنگی ، تدوین قوانین پشتیبانی هوشمندانه و طراحی محتوای دیجیتالی برای کودکان. ما نمی توانیم این موج را متوقف کنیم ، اما می توانیم آن را به “هویت دیجیتال فرهنگی” سوق دهیم. امروز ، هوش فرهنگی فرزندان ما ، نه تنها یک مسئله آموزشی ، یک مسئولیت ملی است.

*وکیل ، مدرس دانشگاه و محقق حقوق بین الملل