حمیدرضا نوربخش: سعه وجودی شهبازیان شعاع بزرگی را در بر می‌گیرد

به گزارش هنرآنلاین، نشست آذرماه خانه موسیقی ایران عصر یکشنبه گذشته ۹ آذرماه با حضور هنرمندان موسیقی، اعضای شورای عالی، هیئت مدیره، مدیرعامل و اعضای مراکز مختلف به یاد فریدون برگزار شد. شهبازیان، نوازنده، آهنگساز و رهبر ارکستر که یکم آذرماه درگذشت. خداحافظی کرد، در سالن اجتماعات خانه برگزار شد.

در ابتدای مراسم پس از پخش کلیپ، داوود گنجه ای از اعضای شورای عالی خانه موسیقی ایران که دوستی قدیمی با فریدون شهبازیان داشت، به بیان خاطراتی با این هنرمند فقید پرداخت.

در ادامه داریوش پیرنیاکان، رئیس هیئت مدیره خانه موسیقی ایران گفت: فریدون شهبازیان بزرگتر از آن است که در چنین سالنی از او تجلیل شود، اما گاهی کمیت مهم نیست و کیفیت مهم است و کیفیتی که من دارم. اکنون شاهد آن هستم سزاوار تشکر و قدردانی فراوان است. .

وی همچنین افزود: شهبازیان یکی از تاثیرگذارترین هنرمندان ۵۰-۶۰ سال اخیر بوده است. او هنرمندی بود که تقریباً در همه زمینه های موسیقی تخصص داشت. آثار تنظیم شده توسط شهبازیان از ماندگارترین آثار موسیقی ارکسترال ایران است و او رهبر ارکستر بسیار خوبی نیز بود. شهبازیان اولین کسی بود که روی شعر نو کار کرد و می توان گفت پیش از او هیچکس این کار را نکرده بود و یکی از این کارها «فنجان پر کن» مرحوم فریدون مشیری بود و سپس آثاری را که خودش ضبط کرد. با صدای زیبای شاملو خواند. خیام دو بیت کرد و…

پیرنیاکان ضمن اشاره به اینکه شهبازیان گوش موسیقایی خوبی داشت، گفت: وی تدوینگر بسیار توانمندی بود و اگر به او کار متوسطی می دادند در تدوین به نتیجه خوبی می رسید. همه این موارد نشان می داد که این هنرمند هم کارش را دوست دارد و هم توانایی آن را دارد. علاوه بر این، شهبازیان علاقه خاصی به فعالیت های صنفی داشت.

وی همچنین افزود: به نظر من کسانی که اثری از خود به جا می گذارند هرگز نمی میرند، کسانی که اثری جز بدبختی و ناخواسته و ظلم نگذاشته اند می میرند. به گزارش شاملو؛ من هرگز از مرگ نمی ترسیدم، گرچه دستان او شکننده تر از ابتذال بود، اما ترس – باری – تماماً از مردن در سرزمینی است که دستمزد گورکن بیشتر از آزادی انسان است.

سپس حمیدرضا نوربخش، مدیرعامل خانه موسیقی ایران با بیان اینکه برخی از هنرمندان عزیز و بزرگ شامل زمان و مکان نمی شوند، گفت: اگرچه آثار چنین هنرمندانی برای نسل ها باقی خواهد ماند، اما به نظر من مسیر حرکت آنهاست. زندگی و زندگی، نگاه دیگران به این هنرمندان و تحلیل و تحلیل آثار آنها می تواند راهنمای نسل های بعدی باشد که باید محقق شود. اینک با توجه به اینکه به زمان درگذشت این هنرمند نزدیک شده ایم، به یاد او گرد هم آمده ایم تا یاد و خاطره او را گرامی بداریم و دوستی خود را تجدید و گسترش دهیم تا فرصتی گرانبها برای گفتگو درباره این هنرمند و آثارش به تفصیل باشد. .

وی همچنین افزود: شکی نیست که شهبازیان هنرمندی تأثیرگذار بود و وجودی منحصر به فرد داشت. وجود برخی افراد شعاع زیادی را در بر می گیرد و جنبه های مختلفی دارد. یکی از امتیازات شهبازیان داشتن صنف بود. او با علاقه و اشتیاق در جلسات خانه موسیقی و هیئت شرکت می کرد، با اینکه عضوی از هیئت مدیره ما نبود، اما با جدیت بیشتری نسبت به سایر اعضا نظرات خود را مطرح می کرد.

در ادامه آهنگ آور فریدون شهبازیان از فیلم آور به کارگردانی سیروس الوند با نوازنده ویولن علی انصاری فرد، پرهام اشتریان، مهبد عرفانی، مبین خندان، ابوالفضل امیدی، حسام حسنی، سهند قربانی، ماهان علیپور و … اجرا شد. کارن عاشوری. .

سپس علی تحریری، نوازنده سنتوری در مورد فریدون شهبازیان صحبت کرد.

نوازندگی ویولن منوچهر سهیلی به همراه خوانندگی بامد فلاحتی قسمت بعدی این برنامه بود.

سپس سهیل بامرادی با ویولن قطعاتی را نواخت و قاسم رفعتی با آواز وی را همراهی کرد.

در بخشی از این مراسم آریا پورفریاد درباره موسیقی فیلم «شیرسنگی» ساخته فریدون شهبازیان و استفاده از ساز چپ بختیاری در این فیلم برای حاضران توضیح داد.

انتهای پیام