«خال سیاه عربی» به چاپ شانزدهم رسید

به گزارش ایرنا، حامد عسکری این شاعر و نویسنده ایرانی پس از سفر حج خاطرات خود را در قالب سفرنامه ای به رشته تحریر درآورده که چاپ شانزدهم آن به تازگی توسط انتشارات امیرکبیر منتشر شده است.

برخلاف تصور خواننده، عسکری داستان خود را از همان ابتدا به گونه ای خاص و جدید آغاز می کند، همانطور که خواننده انتظار دارد داستان با ورود نویسنده به حجاز آغاز شود، اما عسکری با خاطرات کودکی و ایده هایش در مورد خدا شروع به نوشتن می کند. ابتدا مخاطب را با ذهنیت ها و ایده های خود معرفی می کند.

نویسنده در حادثه دلخراش زلزله بم بسیاری از نزدیکان خود را از دست داد و پس از آن برای ادامه تحصیل راهی تهران شد و شاید به همین دلیل است که خانواده و به خصوص مادر نقش پر رنگی در داستان او دارند. همچنین نشانه های زیادی در این کتاب یافت می شود که دلبستگی نویسنده را به شهر زادگاهش بم نشان می دهد.

به گزارش این نشریه، به گفته نویسنده این کتاب در گفت و گو با یکی از شبکه های خبر، او سعی کرده تنها تجربیات شخصی خود از یک رویداد بزرگ را بنویسد و محتوای آن به دور از هرگونه تعصب و سوگیری است.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:

خدایا… این کلمه، این مفهوم، بزرگترین سوال کودکی من بود و از سی و هفت سال پیش تا همین لحظه، مغزم دستش را روی علامت سوال صفحه کلید مغزم گذاشته و هنوز هم نمی گذارد. آن را برداشت. این مفهوم، این نیرو، این نور، این قدرت، این همه چیز کیست؟ از کجا آمده است که او قرار است برای من چه کند و من برای او چه کنم؟ من خدا را در چند سال اول کودکی از چندین عینک مختلف دیدم. اولین لیوان عینک اساتید دینی ما بود.

خدای معلمان مدارس دینی مثل خودشان بود. خدایی با عینک لاستیکی که یک سری قوانین سخت و منظم، سخت تر از قوانین مدرسه وضع کرده بود، و همه اشتباه می کردند، حسابش با آتش جهنم و سرب داغ و میل گداخته در چشم بود. خدایی اخم کرده و عصبی که انگار همیشه از دندان درد رنج می برد و این روی رفتارش تاثیر منفی گذاشته بود. من از این خدا خیلی می ترسیدم.