داستان نویسان هرمزگان صدای جدید ادبیات ایران هستند
بندرعباس – ایرنا – احمد حسن زاده نامی آشنا برای علاقه مندان و پیروان ادبیات امروز ایران است که با کتاب هایی چون استادجیکک، آه و مامان، خیال باز و آخرین اثرش «ضرابل» توجه مخاطبان و منتقدان را به خود جلب کرده است. به نویسندگان جوان توصیه می شود. باعث می شود آینده را به وضوح ببینند.
به گزارش ایرنا، کتاب «آقای جیکاک» به مرحله نهایی جایزه مهرگان راه یافت و در سال ۱۳۹۴ برنده جایزه هفت کلیمات شد و با تکرار این موفقیت با کتاب «ای مامان» و کسب عنوان بهترین مجموعه داستان جایزه مهرگان ادب در سال ۱۳۹۶، شهرت و اعتبار بیشتر. از جنوب (گچساران) به این نویسنده آورده شده است.
وی چندی پیش به دعوت انجمن داستان هرمزگان کارگاه نویسندگی خلاق را به مدت سه روز در بندرعباس برگزار کرد که با استقبال خوب دوستداران داستان نویسی مواجه شد.
در این کارگاه موضوعاتی چون شکل گیری ایده داستان و توسعه آن، ضرورت ارتباط با ناخودآگاه و فلسفه علم داستان نویسی، شخصیت در داستان و مدرنیته و نحوه کارکرد آن در داستان کوتاه مطرح شد. مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
در حاشیه این کارگاه فرصت کوتاهی فراهم شد تا این نویسنده با خبرنگار ایرنا درباره فضای کنونی ادبیات داستانی، جایگاه داستان نویسان جنوب و روند داستان نویسی در هرمزگان گفتگو کند.
حسن زاده وی در خصوص گرایش عمومی به ادبیات و داستان نویسی در سال های اخیر گفت: مدت زیادی است که کارگاه های داستان نویسی پیشرفته ای نداشته ام و بر اساس مشاهدات شخصی و تجربه و اطلاعات از کارگاه های سایر نویسندگان و مدرسان می توان گفت نسل جدید داستان نویسان استقبال زیادی از داستان نویسی می کنند.
به گفته وی، یکی از دلایل افزایش میل به نویسندگی این است که جامعه به سمت بلوغ فکری و فرهنگی و در حال گذار از فرهنگ شفاهی به مکتوب است و نگرانی ها افزایش یافته است.جامعه به سمت بلوغ فکری و فرهنگی پیش می رود و از فرهنگ شفاهی به مکتوب در حال گذار است و دغدغه ها افزایش یافته است.
البته نباید سهم و نقش اولین برگزارکنندگان کارگاه های نویسندگی را به شکل کنونی نادیده گرفت و می توان گفت که این مدل کلاس ها مرهون چند چهره برجسته از جمله هوشنگ گلشیری و رضا براهینی و افرادی از این قبیل است. چنانکه عباس معروفی، حسین سناپور و مرحوم کروش اسدی نیز تأثیرگذار بودند.
برنده جایزه مهرگان ادب ادامه داد: شاید جنبه منفی این کارگاه ها و رویکرد به نویسندگی نوعی نمایش فرهنگی در بخش کوچکی از شرکت کنندگان در این دوره ها باشد، اما جنبه مثبت آن این است که گسترش گفت و گو حاکم است و از منظری دیگر. می توان گفت: برای افرادی که حرفی برای گفتن دارند اما نمی خواهند شومن اینستاگرام و فضای مجازی باشند میدان و مسیر درست تری است.
بهبود ادبیات داستانی امیدوارکننده است
وی بهبود فضای نشر، افزایش ناشران و افزایش جوایز ادبی ریز و درشت را از جمله دلایل بهبود روزگار ادبیات داستانی دانست که همگی امیدوارکننده هستند.
مدرس کارگاه های داستان نویسی یادآور شد: این فضا به دوستداران ادبیات نشان داد که نوشتن دور از دسترس نیست و ثابت کرد که داستان نویسی آموختنی است و می توان با آموزش داستانی سالم و درست نوشت مهم ترین جنبه آن اثبات است. توسعه چند صدایی و اینکه دیگر آنچنان نیست که مثلا نه تنها صدای مسئولین شنیده می شود، بلکه سایر افراد جامعه نیز توانسته اند صحبت کنند.
در واقع با وجود همه مشکلات خاورمیانه، حرکت به سوی زندگی متمدن رو به جلو است و تفکر آزادیخواهانه مدتهاست پیروز شده است. آنچه در جامعه می بینیم سرچشمه زندگی با تکثر و دور شدن از یکنواختی است و انسان امروز می داند که او نیز جزئی از هر داستانی است.
هرمزگان صدای جدید ادبیات داستانی ایران
وی در بخشی دیگر از این گفت و گو درباره ارزیابی خود از وضعیت ادبیات داستانی در هرمزگان گفت: این استان سال ها در عرصه ادبیات سکوت کرد و با وجود نفوذ مکتب داستان نویسی جنوب در بوشهر، خوزستان و شیراز، حضور هرمزگان کمتر مورد توجه قرار گرفت و این در حالی است که ادبیات جنوب را می توان موتور محرکه ادبیات ایران دانست.
چند سالی است که هرمزگان داستان نویسان را به ادبیات کشور معرفی می کند و به عنوان مثال می دانم که انتشارات «عینک» مجموعه ای به نام «سهیلی» از چند نویسنده هرمزگانی را منتشر می کند و در سال های اخیر مجموعه های موفقی از آن ساخته شده است. از داستان نویسان هرمزگانی مانند ایرج بلوچی یا محسن ذهتابی منتشر شده است و داستان های بسیار خوبی از تعداد زیادی از نویسندگان هرمزگانی خوانده ایم. در مجلات ادبی که همه نشان می دهد صاحب هرمزگان به صدایی نو در ادبیات داستانی تبدیل شده و با سرعت مناسبی در حال پیشرفت است.هرمزگان صدای جدیدی در ادبیات داستانی دارد و با سرعت خوبی در حال پیشرفت است.
به گفته حسن زاده یکی دیگر از نشانه های نگاه جدی به ادبیات داستانی استقبال از کارگاه های داستان نویسی در هرمزگان است و در این دوره اخیر حدود ۴۰ نفر شرکت کردند که با توجه به علاقه و توانایی این افراد می توان آن را شگفت انگیز و قابل انتظار دانست. دیده شد که حداقل ۱۵ تا ۲۰ نفر از آنها کتاب های داستانی خود را در سال های آینده به ناشران تحویل خواهند داد.
وی تصریح کرد: البته ساختارهای انجمن داستان نویسی به طور کلی چندان تاثیرگذار نیست، اما انجمن داستان هرمزگان یکی از معدود استثناهای موفق است که موفقیت خود را مرهون تلاش مستمر، ارتباط صحیح و اهتمام چهره های مطرح است. این انجمن
حسن زاده تصریح کرد: جهت گیری های رسمی و دولتی مآبانه نمی تواند خیلی جریان ساز باشد و حداکثر موفقیت آن موج ها مقطعی است که نشان دهنده مترقی بودن ادبیات است.
در این میان می توان اثری مانند همسایه های احمد محمود را مثال زد که طبق آمارهای غیررسمی بین ۸ تا ۱۸ میلیون خواننده دارد.
نویسندگان آینده را به وضوح می بینند
این چهره نام آشنای ادبیات داستانی معاصر از تاریک بینی آینده به عنوان بزرگترین سم برای یک نویسنده یاد کرد و گفت: انگیزه مهم است و در هرمزگان چاپ آثار یا راه اندازی مجله ادبی با وسعت انتشار و توزیع کشور. می تواند در این انگیزه بسیار موثر باشد. باشد
انجمن ادبی پیشکسوت ادبیات هرمزگان
وی یادآور شد: هرمزگان داستان نویسان و منتقدانی جدی و قوی دارد که مانند جزایر ادبی منزوی هستند و در بستری از هماهنگی می توانند صدای ادبیات هرمزگان را با وضوح بیشتری به گوش کشور برسانند. اگرچه رسیدن به این نقطه ممکن است زمان بر باشد، اما این امید وجود دارد که حتی نسل نوجوان که به نسل هرمزگانی معروف است، تمایل زیادی به مطالعه و کسب علم داشته باشد و استقبال و حضور این نسل در نمایشگاه های کتاب شگفت انگیز است.
آنچه در کارگاه های هرمزگان می بینم علاقه و اشتیاق نویسندگان جوان با اندیشه های خاص و متفاوت برگرفته از جغرافیای منطقه است و موضوعات داستان نویسان هرمزگانی با آنچه ما به عنوان رمان آشپزخانه و آپارتمان می شناسیم فاصله زیادی دارد و علاوه بر آن نوع سوژه ها، سطح خوبی از درمان و توصیف دارند. نیز رسیده اند
مثلاً وقتی کار نویسندهای چون محسن ذهتابی هرمزگانی به چاپ چهارم میرسد، بسط نگاه ادبی جدیدی را نشان میدهد که همگی یک قدرت ادبی جدید و خارقالعاده در هرمزگان است.
منبع : خبرگزاری ایرنا