دولت‌آبادی: با انتشار گزیده آثار کلاسیک، جوانان را با ادبیات آشنا می‌کنم

به گزارش خبرنگار ایرنا، کتاب «هزار و یک شب» مجموعه ای از داستان ها و افسانه های قدیمی از فرهنگ های عرب، ایرانی و هندی است. هزار و یک شب در چارچوب روایت های شهرزاد برای شاه نوشته شد. داستان اصلی درباره پادشاهی است که پس از خیانت همسرش هر شب تصمیم می گیرد با زنی ازدواج کند و صبح روز بعد او را اعدام کند. وقتی قرعه به نام شهرزاد، دختر وزیر می افتد، او راهی خلاقانه برای نجات زنان از این سرنوشت می یابد. او هر شب داستانی را برای شاه تعریف می کند که آنقدر جذاب است که شاه را مجبور می کند اعدام خود را به تعویق بیندازد تا بقیه ماجرا را بشنود. یکی از مشکلات این کتاب طولانی بودن آن است. ویژگی ای که شهرزاد را زنده نگه داشت، این روزها مورد پسند مخاطبان به خصوص جوانان نیست. به همین دلیل محمود دولت آبادی او گزیده ای از داستان های این مجموعه را انتخاب کرده و با عنوان «اوردند که…» منتشر کرده است.

کتاب دوم به آثار بیهقی اختصاص دارد

محمود دولت آبادی وی در گفت و گو با خبرنگار کتاب ایرنا درباره نحوه انتخاب داستان های «هزار و یک شب» با اشاره به اینکه سلیقه جامعه تاثیری در انتخاب او نداشته است، گفت: به این فکر نمی کنم که چه سبکی ادبیاتی که جامعه به آن علاقه دارد تا من هم همین را بنویسم. این کار نویسنده نیست. نویسنده کارش را انجام می دهد و به جامعه عرضه می کند، مردم اگر کار نویسنده را دوست داشتند می خوانند و اگر دوست نداشتند نمی خرند.

این نویسنده پیشکسوت در توضیح کتاب « آورده اند…» اظهار کرد: این کتاب داستان های کوتاهی از «هزار و یک شب» است که در پنج ساعت قابل خواندن است. «هزار و یک شب» کتابی طولانی است و خواندن آن به زمان قابل توجهی نیاز دارد. «اورده اند که…» متن دلنشینی دارد و همه چیز در آن نسبتا واقعی است. اینکه در مدت کوتاهی به چاپ دوم رسیده است نشان از استقبال خوب مردم دارد.

وی با اشاره به تولید محتوای گسترده در شبکه های مجازی گفت: در این شبکه ها محتوا به صورت سرریز تولید می شود که در این میان چاپ کتاب به صورت کاغذی می تواند جوانان را با ادبیات کهن و زبان فارسی آشنا کند. به همین منظور گزیده ای از «هزار و یک شب» را در کتابی جمع آوری کردم.

دولت آبادی از انتشار کتاب دیگری در همین زمینه با همکاری انتشارات وازن دنیا و سلوک خبر داد و توضیح داد: کتاب دوم به آثار بیهقی اختصاص دارد.

امیدوارم انتخاب این مجموعه بی فایده نباشد

دولت آبادی در بخشی از مقدمه مجموعه نوشته اند که آورده اند که…

«در این مجموعه نگاه من به انتخاب داستان‌ها سه محور اساسی و به دور از توهمات افسون‌کننده دارد و آن سه محور عشق، هنر، موسیقی و طنز و اشاره به خانواده برمکی و حال و هوای آن کتاب است. که در برگیرنده مقوله هایی است که بدیهی است عشق هایی که در این کتاب روایت می شود بسیار شدید و از همان عشق های افسانه ای است که نمونه های منفی آن لیلی و مجنون است و وجود دارد. نمونه‌های قوی‌تر و صادق‌تر در این داستان‌ها، خانواده موصلی که در این کتاب به واقعیت نزدیک‌تر هستند، که هنرمندان موسیقی هستند و چه خوب که در این انتخاب به آن‌ها پرداخته شد و حیف شد که ما. جوانان از این زیبایی و نبوغ موسیقی که شهر و او سرزمین مربوطه را فتح کرده بود، بی خبر بمانند، خانواده های دیگر برمکیان هستند که ابتدا از خراسان بزرگ به شام ​​مهاجرت کردند بغداد، جایی که آنها وزارت، صدارت و سلطنت را می آموزند و قربانی ظلم هارون می شوند. البته با کمک یک خانواده ایرانی دیگر به نام خانواده «بوساحل» و این فاجعه ای است که اگرچه در تاریخ ما بی سابقه نبوده است، اما پس از آن این رقابت حسادت آمیز و خسیس باعث فداکاری همه رهبران مدبر و مقاوم کشور شده است. ایران. . یعنی رقابت کینه توزانه بین خانواده ها، بین شخصیت ها، بین نیروهای قدرتمند در لایه های بالای اجتماعی هر زمان، مانند بابک و افشین، مانند آنچه در دوره غزنوی بین حسنک وزیر و بوساحل ززنی و بین احمد میمندی رخ داد. و بوبکر حصیری و این کینه های جاه طلبانه ادامه یافت. تا زمان ما مانند درگیری محمد مصدق و قوام السلطنه معروف به جناب اشرف و یکی از اسناد معتبر آن در کتاب بوالفضل است. معلوم شد که در جای خود عامل نابودی یک نظام حکومتی شده است.

در این راه امیدوارم انتخاب این مجموعه زیاد بیهوده نباشد، مفید باشد؛ به خصوص در بین جوانان. هر چند آخر شب و موقع خواب می تواند یک کتاب بالینی برای سالمندان باشد، اما بدون حضور شیاطین و افسانه ها و اغراق های دور از باور، بد نیست.

بخشی از متن کتاب

بعد از آن به کنار گودال رفت و دید که گرگ پشیمان است و گریه می کند. روباه هم گریه کرد. گرگ سرش را بلند کرد و به روباه گفت: از دلسوزی گریه می کنی؟

روباه گفت: به آن که تو را در این گودال انداخت، قسم می‌خورم که گریه من از سر دلسوزی نیست، بلکه برای این است که تو تا این لحظه زنده مانده‌ای و به همین دلیل قبلاً اینجا نیافتاده‌ای. “اگر قبل از ملاقات من اینجا افتاده بودی، به راحتی داخل می شدم.”

گرگ به او گفت: ای بدکار، از این واقعه از مادرم دور شو، شاید برای خلاصی من حیله کند.

روباه گفت: تو در این چاله طمع و طمع افتادی، راهی برای بیرون آمدن نیست، ای گرگ نادان، مگر نشنیده ای که در مثل گفتند، به عواقب آن فکر می کنم، به آنها ایمان دارم! “

گرگ به روباه گفت: تو به من ابراز محبت کردی و لطف مرا خواستی و از خیانت من ترسیدی، اکنون در برابر اعمال بدم به من پاداش بدی دادی، هر که توانا باشد و ضعیفان را ببخشد. اجر او با خداوند است.» » به قول شاعر:

چقدر خدا تو را به گناهکار داده است

عبد او را بساز تا عبد شود

که مقصر کشتن حال خودش است

چو بوی بخشش و زندگی کن

روباه گفت: ای نادان ترین جانوران و احمق ترین وحشی ها، آیا ظلم و ستم خود را فراموش کرده ای و غرور و تکبر خود را به یاد نمی آوری که به پهلوی دوستانت نگاه نکردی و زیردستان خود را نبخشیدی؟ و چگونه می توانم نصیحت شاعر را نشنوم که گفت:

خوب است که او را ببخشیم

منا مرهم ریش افراد مزاحم است

او نمی دانست که به مار رحم کرده است

که ظلم به فرزندان آدم است

(ص ۱۷۸ و ۱۷۹)

کتاب آورده اند که… با انتخاب و مقدمه محمود دولت آبادیترجمه عبداللطیف طسوجی و تصویرسازی فرشید پارسیکیادر ۳۰۰ صفحه، کاغذ بالکی، جلد سخت، قطع، شمارگان دو هزار نسخه، در چاپ دوم در سال ۱۴۰۳ توسط انتشارات وازن دنیا و با همکاری انتشارات سلوک منتشر شد.