«رمان»؛ راهی برای غلبه بر سطحی‌نگری فضای مجازی

فضای مجازی ثابت این پیام را نشان می دهد که جهان پر از ویژگی ها و لذت هایی است که ما باید هر روز از آن لذت ببریم. این دسترسی آسان به لذت های زودگذر به طور مداوم احساس رضایت به ما می دهد ، اما به یاد داشته باشید که این لذت ها بیشتر از آنچه تصور می کنیم است.

آیا رمان – این قالب هنری منحصر به فرد – می تواند راهی برای غلبه بر این حقایق باشد؟ جواب مثبت است. این رمان می تواند تصاویری از زندگی واقعی ، با سرعت قابل قبول و عمیق را ارائه دهد. انسانهای با رنگ و مقیاس واقعی ، که می توانند ما را از لذت بی پایان و جذاب جلوگیری کنند. در دنیای رمان ، زمان واقعی و ملموس است. حتی اگر داستان در یک دوره کوتاه روایت شود ، هنوز هم می تواند با زمان واقعی مطابقت داشته باشد.

در دنیای رمان ها ، ما با اهداف و آرزوهای واقعی شخصیت ها آشنا می شویم و می دانیم که هر عمل خوب ناشی از یک هدف مثبت نیست.

در رمان ، ما با شخصیت های خاکستری روبرو می شویم – دقیقاً مانند دنیای واقعی. ما بارها شنیده ایم که انسان موجودی خاکستری است ، اما فقط در دنیای ادبیات می توانیم این واقعیت را لمس کنیم. به دلیل احساسات و تعصبات ، ما معمولاً قادر به درک این واقعیت نیستیم. ما با نگاهی از قضاوت و غفلت به افرادی که دوستشان داریم نگاه می کنیم و در مقابل ، ما به کسانی که دوست ندارند رد می شویم.

این مشکل در فضای مجازی حادتر می شود ، زیرا ما محتوا را انتخاب می کنیم که با سلیقه ما مطابقت دارد. بنابراین ، هر آنچه می بینیم رنگارنگ و زیبا به نظر می رسد. حتی اگر ما برخی از مطالب را دوست نداریم ، ممکن است آنها همچنان در راه ما باشند و بدون نیاز به فکر کردن و تأمل ، احساس ناخوشایندی را بیدار کنند.

در مقابل ، رمان ما با شخصیت هایی روبرو می شود که هیچ تعصبی و احساسی در مورد آنها نداریم. اگر یک رمان خوب را انتخاب کنیم ، می توانیم ببینیم که نویسنده چگونه واقعیت ها ، خوبی ها و شر انسانها را به ما نشان می دهد. در دنیای رمان ها ، ما با اهداف و آرزوهای واقعی شخصیت ها آشنا می شویم و می یابیم که هر عمل خوب لزوماً ناشی از یک هدف مثبت نیست و برعکس ، هرگونه عمل ناعادلانه از اهداف منفی.

این رمان به ما می آموزد که ممکن است زمان کشیده یا سریع باشد و لذت های واقعی دستیابی به آن دشوار و دشوار است. ما می دانیم که نمی خواهیم دقایقی از زندگی را خوشحال کنیم ، اما باید خودمان لذت های واقعی ایجاد کنیم. اگر نتوانیم درک خوبی از معنای معنای زندگی داشته باشیم ، جهان قادر نخواهد بود چیزی جز اعتیاد در بیهودگی برای ما به ارمغان بیاورد.

در این داستان ها ، شکست ها ، رنج ها ، شادی ها و غم و اندوه و استهلاک همه با زندگی واقعی همراه است. در عوض ، فراتر از آن ، ما را با حقایق بیشتر در زندگی آشنا می کند. این رمان ما را به یک دنیای معنی دار ، واقعی و نگران کننده تبدیل می کند و به ابزاری برای شکل گیری دنیای پربارتر تبدیل می شود.

اکنون ، بیش از هر زمان دیگر ، این رمان نیاز به عصر فعلی است. اگر سعی کنیم داستان زندگی خود و نسخه مناسب زندگی را از داستانها بدست آوریم و آن را تلاشی کنیم تا خود و دنیای اطراف خود را عمیق تر کنیم ، می توانیم در مقابله با سطحی بودن فضای مجازی به یک نقش اساسی برسیم. این رمان به ما این توانایی را می دهد که از داستان های خود انتقاد کنیم و معنای و هدف جدیدی را برای زندگی خود استخراج کنیم.

*منتقد ادبی