روایت پیدایش و پذیرش ایزدبانوی آب در کتاب «اَناهیتا»
Tehran- Irna- کتاب “Anahita” توسط Mania Saadi Nejad تکامل مهمترین الهه ایران باستان را به مرور زمان بررسی می کند و او را در رابطه با خدایان دیگر آب و افسانه ها و اسطوره ها مطالعه می کند.
“آناهیتا احتمالاً ریشه در Izadbanu یا Izadbanu از مردم باستان Niyadwarwa در دوره قبل از تاریخ هزاره پنجم قبل از میلاد یا پیش از این ، و در اواخر دوره هخامنید در کنار اهورامازدا و میترا ، یکی از سه خدای اصلی است. یکی از مهمترین ترانه های اوستا ، ابان یاشت ، در بزرگداشت آناهیتا نوشته شده است که نشان دهنده اهمیت وی در دین زرتشت است. در جریان این تحول ، کارکردهای وی در مقایسه با سایر خدایان منطقه ای سابق که ایرانیان در آن مستقر شده بودند ، افزایش یافته است. نمونه های مختلفی از آناهیتای ایرانی را می توان در فرهنگ های مذهبی سرزمین های همسایه ، از جمله ارمنستان ، باکتری ها و سوگدیا یافت. با ورود اسلام ، گرچه آیین پرستش آناهیتا از دست دادن جنبه های مختلف آن در قالب شخصیت های زن ایرانی ، از ادبیات گرفته تا داستانهای عامیانه و همچنین در آیین های آب ، با افزودن رنگ و بوی اسلامی بود.“
این متن معرفی کتاب را آغاز می کند یا بهتر است یک تحقیق توسط قلم را بیان کنیم شیدایی سعدی که با ترجمه فاطمه شاداب منتشر شده
هدف از این کتاب بررسی تغییر و تکامل این خدایان به مرور زمان و در مکان های مختلف است تا بتواند در طی این تحول به عنوان یکی از خدایان اصلی ایران درک شود و تحول دائمی نقش وی در جوامع مختلف فرهنگی که در منطقه ایران بوده اند.
آناهیتا از دو جنبه مهم است: ” یکی از برجسته ترین خدایان ایرانی در میان خدایان مرد است که سزاوار عبادت هستند. دوم ، جنبه های بصری او بیش از هر خدای دیگر ایرانی تکامل یافته است: او قادر به تغییر شکل است و گاهی می تواند به یک الهه و گاهی رودخانه تبدیل شود و به هر دو شکل توصیف می شود. در اوستا ، ویژگی های جسمی وی به تفصیل و مفصل است. فقط برخی از خدایانی که نام آنها به شکل اشکال مختلف جسمی ذکر شده است به شکل حیوانات و انسان ها شرح داده شده است.“
یکی دیگر از ویژگی های ENSA که در این کار تأکید شده است این است که برخلاف سایر خدایان که متعلق به یک گروه اجتماعی خاص بودند ، آناهیتا با هر سه گروه مهم اجتماعی ایران باستان ، طبقه حاکمان/ روحانیت ، رزمندگان و تولید کنندگان مرتبط بود. بنابراین ، در همان زمان ، او هم یک حاکم روحانی بود ، خدای قدرتمندی که رزمندگان را در پناهگاه خود و الهه باروری گرفت. بنابراین ، با پذیرش ویژگی های جدید خدایان غیر ایرانی و محلی سابق ، آناهیتا برای همه نمازگزاران با هرگونه نیاز و خواسته های خود و در هر سطح اجتماعی که بودند ، مؤثر بود و این او را به مکانی مهم و منحصر به فرد در جامعه جدید ایران تبدیل کرد.
کتاب “Anahita” در هشت بخش نوشته شده است: “روایت دنیای جدید آب”: ایزادانی جهان باستان ، آب ایزادانی در فرهنگ تعادل ، سوره آاهیتا در اوستا ، مقایسه انسا با دیگر ایرانیان ، عیدیتا ایجانی. آناهیتا در متن های پهلوی و سرانجام ردپای Eneahita در ایران پس از اسلام. در پایان هر بخش یادداشت های مفصلی وجود دارد.
از آنجا که “Enshaid” یک کار پژوهشی است ، در ابتدا توضیحی در مورد کپی کردن و در پایان نتیجه گیری و گفتار نهایی ، سه بخش از منابع فارسی مورد استفاده در ترجمه ، کتابشناسی و مشخصات را دارد.
این کتاب که رابطه Eneahid را با سایر خدایان آب و افسانه ها و اسطوره های مرتبط با آب (از جمله اژدها و ناجی) می خواند ، توسط انتشارات ققنوس در ۴ صفحه منتشر و وارد شده است.
منبع : خبرگزاری ایرنا