سی‌ام دی، روز پاسداشت «سِمِنی زِفون»/ تکرار رمز حیات

به گزارش خبرنگار ایرنا، روز ثبت ملی CMD زبان سمنان، روز پاسداری و پاسداری از زبان مادری به نشانه اصالت، هویت و یادآوری احساس مسئولیت آحاد جامعه در عرصه آن است. گسترش و حفظ آن و یکی از راههای حفظ حیات این زبان، الزام درونی آن است. با این زبان صحبت کنیم و این زبان را به دیگران بیاموزیم.

شهر سمنان که اهالی آن را «سِمان» می نامند، سرزمینی است کهن و با زبانی به نام «سمنی زفون».

زبان سمنانی ریشه در زبان پهلوی دارد و دارای ویژگی‌های دیگری از جمله نظام‌های صرفی و نحوی و نیز شباهت‌های ساختاری با زبان اوستا است و این جذابیت مورد توجه محققان ایرانی و غیر ایرانی قرار گرفت. زبان شناسان

محقق دانمارکی و زبان سمنانی

آرتور امانوئل کریستنسن از دانمارک را اولین محققی می دانند که به زبان سمنانی توجه کرد و در بهار ۱۹۱۴ برای تحقیق عازم این کشور شد و رساله تحقیقی خود را به نام «گویش سمنانی» نوشت.

دکتر منوچهر ستوده اولین پژوهشگر ایرانی است که در سال ۱۳۳۷ به سمنان آمد و کتاب «لغت نامه ها و اصلاحات سمنان، سنگسری و لاسجردی» را تألیف کرد.

زبان سمنانی یکی از زبان های ایرانی و از شاخه زبان های ایرانی شمال غربی است و در عین حال زبانی گذری بین زبان های ایرانی مرکزی و زبان گیلکی به شمار می رود.

سمنانی زبانی مستقل و کم و بیش خودکفا است و در گروه بندی زبان های ایرانی امروزی در گروه زبان های مرکزی ایران قرار می گیرد.

سی ام دی، روز ثبت ملی نمادهای فرهنگی سمنان

سی ام دی سال ۱۳۹۳ بود که زبان سمنانی، گل نرگس، نوعی نان به نام گولچ و سفال و سرامیک سمنانی در فهرست میراث معنوی ایران به ثبت رسید و دل مردم شاد شد.

زبان ترکیبی منظم از آواها، نشانه‌های شفاهی و نوشتاری است که وسیله ارتباطی مؤثر برای تعامل بین مردم و بیانگر هویت هر کشور و عنصر وحدت‌بخش ملی و محلی به شمار می‌رود.

سمنانی یکی از کهن ترین زبان ها، میراث گرانبهای باستان و یکی از زبان های دوره میانی و متاثر از ویژگی های زبان های باستانی است.

زبانی امانت برای نسل های آینده

این زبان مانند هر زبانی در عصر کنونی همچنان در ذهن و زندگی گویشوران خود به حیات خود ادامه می دهد تا به امانتی همیشگی برای نسل های آینده تبدیل شود، اما باید برای حفظ این زبان اصیل و انتقال آن به نسل بعد تلاش بیشتری کرد.

در زبان سمنانی دو جنس دستوری مذکر و مؤنث در اسم ها وجود دارد که شامل اسم های خاص، اسم های عام، معانی، اسامی مردم، مکان ها، غذاها، حیوانات و هر اسم دیگری و حتی کلماتی که وارد این گویش می شود. زبان های دیگر از این هستند آنها از قانون پیروی می کنند. حتی در قسمت ضمایر، ضمایر شخصی و سوم شخص مفرد، مذکر و مؤنث متفاوت است.

حیات یک زبان در نشر و تکرار آن است و انتظار می رود برای حفظ جان زبان سمنانی کارهای فرهنگی انجام شود.

در این میان یکی از بهترین راهکارها گفتگوی خانواده ها به زبان مادری در کنار انجام تحقیق و مستندسازی است که باید همراه با حمایت های فرهنگی، اختصاص بودجه و حمایت های مادی و معنوی باشد.