کتاب و ادبیات

عاشق کتاب باشیم مثل ژاپنی‌ها

تهران – ایرنا – فرهنگ ژاپن بر افزایش دانش برای بقا در جامعه تاکید دارد و تنها راه آن را مطالعه بیشتر و بهتر می داند. ژاپنی ها عاشق خواندن کتاب، به خصوص نسخه های فیزیکی هستند.

اگر در طول اقامت خود به ژاپن سفر کرده باشید و از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کرده باشید، افرادی را دیده اید که کتاب، مجله، روزنامه و مواردی از این دست می خوانند. سرانه مطالعه در ژاپن بالاست و فرهنگ مطالعه در این کشور بسیار غنی است. آیا تا به حال به این فکر کرده اید که کشوری که ساعات کاری بسیار بالاتری نسبت به استانداردهای بین المللی دارد چگونه این همه زمان برای مطالعه صرف می کند؟

در این مقاله به بررسی تاریخچه کتابخوانی در ژاپن می پردازیم تا به این سوال که چرا ژاپنی ها کتاب خوان مشتاق هستند و همچنین عناصر مختلفی که در شکل گیری فرهنگ مطالعه در این کشور موثر بوده اند، پاسخ دهیم.

تاریخچه و تکامل خواندن در ژاپن

اولین آثار فرهنگ کتابخوانی ژاپنی را می توان در قرن پنجم با معرفی و اجرای حروف چینی یافت.[۱] (کانجی) در ژاپن یافت می شود. از آن زمان، خواندن از یک فعالیت جمعی و نمایشی که اغلب با عناصر دیگری مانند موسیقی همراه بود، به بخشی ضروری از زندگی روزمره همراه با تکامل فناوری چاپ و توسعه سواد تبدیل شد.

در دوره هیان (۱۱۸۵-۷۹۴)، آواز خواندن اغلب یک فعالیت اجتماعی بود که با نمایش مرتبط بود. در طول قرون وسطی (۱۱۸۵-۱۶۰۰)، ادبیات از طریق بازگویی داستان‌های حماسی همراه با موسیقی گسترش یافت، در حالی که در اوایل دوران مدرن (۱۶۰۰-۱۸۶۷)، گسترش تدریجی سواد همراه با تحولات چاپ منجر به پیدایش آثار اجتماعی و اجتماعی شد. جوامع متنوع جغرافیایی خوانندگان تبدیل شد. همراه با مطالعات پزشکی و تفکر نئوکنفوسیوس، بازار داستان های عامه پسند رونق گرفت.

ورود فن آوری چاپ مدرن در پایان قرن نوزدهم منجر به بازار انبوه خوانندگان شد. چاپ ارزان متون کلاسیک با داستان های سریالی محبوب رقابت می کرد. در اوایل قرن بیستم، خواندن به عنوان یک فعالیت خودپروری در نظر گرفته می شد.

جامعه معاصر ژاپن تاکید زیادی بر ارزش های اجتماعی خواندن دارد و خواندن را نه به عنوان یک علاقه فردی، بلکه به عنوان وسیله ای برای کسب آگاهی از ملت خود می شناسد. خوانندگان روزنامه هنوز در ژاپن زیاد است و تأثیر شرکت ها و ناشران برجسته چاپ روزنامه بر جامعه ژاپن قابل توجه است. مانگای ژاپنی طرفداران زیادی دارد و در بین مردم ژاپن محبوبیت خاصی دارد.

جامعه‌ای مانند ژاپن بر اساس جنسیت، سن و گرایش‌های سیاسی متفاوت است و رسانه‌ای می‌خواهد که با هویت خاص آنها در خواندن مطابقت داشته باشد. نوآوری‌های تکنولوژیکی تجربه‌های خواندنی جدیدی را شکل داده‌اند، برای مثال رمان‌های گرافیکی، یک نوع بازی فانتزی تعاملی که در بین گیمرهای ژاپنی محبوبیت دارد.

اینترنت فرهنگ مطالعه مجازی را ایجاد کرده است که با اقبال خوانندگان کتاب های چاپی و همچنین علاقه مندان به رمان های تصویری مواجه شده است. استفاده از گوشی های هوشمند در بین خوانندگان در هر سنی رایج شده است و مردم در مکان های مختلف مانند پارک ها، صف رستوران ها، سیستم های حمل و نقل (مترو) با گوشی هوشمند خود مطالعه می کنند.

نقش دولت

یکی از مهم ترین عناصری که در شکل گیری فرهنگ کتابخوانی در ژاپن نقش فعالی داشت، دولت است. پس از جنگ جهانی دوم، ژاپن دستخوش تغییرات اساسی شد که یکی از آنها اصلاحات آموزشی بود. در آن زمان، دولت ژاپن با تاکید بر اهمیت آموزش در کمک به بهبود وضعیت کشور پس از جنگ، مجموعه قوانین، مقررات و برنامه های آموزشی را به منظور ارتقاء سطح سواد و افزایش سطح دسترسی شهروندان به آموزش و پرورش این موضوع در اساسنامه آموزش و پرورش دیده می شود. قانون فوق در سال ۱۹۴۷ تصویب شد و در موارد زیر سنگ بنای آموزش ژاپن در دوران پس از جنگ شد:

تضمین آزادی تحصیلی برای همه شهروندان ژاپنی؛ افزایش طول دوره آموزش اجباری از ابتدایی (۶ سال) تا دوره متوسطه اول (۹ سال). آموزش دختران و پسران با هم

در طول دوره آموزش، دولت همچنین قوانین و برنامه های مهم دیگری را برای رسیدگی بیشتر به مشکلات موجود و بهبود کارایی سیستم آموزشی معرفی می کند.

نقش مدرسه

در ژاپن تقریباً هر مدرسه ای فرقی نمی کند که دبستان باشد، دبیرستان یا دبیرستان. یک کتابخانه و یک کتابدار مدرسه دارد. ممکن است مهدکودک ها کتابخانه ای به معنای متعارف که در مدارس سایر مقاطع وجود دارد نداشته باشند، اما اغلب مجموعه ای از کتاب ها و مواد آموزشی برای دانش آموزان خود دارند. این برای دسترسی آسان دانش آموزان به کتاب و همچنین تشویق آنها به مطالعه بیشتر است.

علاوه بر این، مدارس در ژاپن فعالیت های مختلفی را برای کمک به شکل گیری و ترویج عادت مطالعه در دانش آموزان انجام می دهند، از جمله معلمان مهدکودک که برای دانش آموزان کتاب می خوانند. تعیین زمان مطالعه برای دانش آموزان ابتدایی (علاوه بر کلاس های عادی).

بیایید مثل ژاپنی ها عاشق کتاب باشیم

نقش خانواده

خانواده نقش مهمی در شکل گیری فرهنگ کتابخوانی ژاپنی دارد. فرهنگ ژاپنی برای آموزش و موفقیت در زندگی ارزش قائل است. موفقیت در زندگی مترادف با موفقیت تحصیلی است. در فرهنگ ژاپنی تاکید زیادی بر تسلط هر چه بیشتر فرد بر دانش برای زنده ماندن در یک جامعه خشن شده است و هیچ راهی بهتر از خواندن برای دستیابی به آن وجود ندارد. به همین دلیل است که بسیاری از خانواده های ژاپنی از دوران کودکی فرزندان خود را با مطالعه آشنا می کنند.

تنوع، فراگیری و فرهنگ چاپ در ژاپن

یکی دیگر از عناصر حیاتی، تنوع گسترده ژانرها و قالب های خواندن در ژاپن است که نیازهای طیف متنوعی از مخاطبان را برآورده می کند. این عنصر را می توان به راحتی در جامعه مانگای کشور مشاهده کرد. مانگا در ژاپن به ژانرهای مختلف برای گروه های سنی مختلف و علایق مختلف تقسیم می شود که محتوای برخی از آنها حتی سیاسی است. خود مانگا نیز در قالب های مختلف موجود است. از نشریاتی مانند هفتگی، ماهانه، فصلنامه گرفته تا تنکوبن [۲] که کتابی مستقل و جدا از یک سری خاص است.

عامل مهم دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد فرهنگ چاپ است. ژاپنی ها کپی های فیزیکی را دوست دارند و همین امر در مورد خواندن نیز صدق می کند.

کتاب ها در ژاپن اغلب در اندازه های کوچکتر موجود هستند و با استفاده از مواد سبک وزن چاپ می شوند. برخی از داستان ها به کتاب های مختلفی تقسیم می شوند تا فضای زیادی را اشغال نکنند و بتوان آن ها را برای مطالعه در حرکت حمل کرد.

آموزش و پرورش نهادی است که وظیفه تربیت نسل آینده را بر عهده دارد. یکی از راه های تربیت نسلی موفق، فرهنگ سازی در بین آنها در زمینه کتابخوانی و کتابخوانی است. عادت به کتابخوانی باید از دوران کودکی انجام شود و مدارس نقش اساسی در این فعالیت مهم دارند. کشف اطلاعات مورد علاقه دانشجویان و برنامه ریزی برای رشد و شکوفایی استعدادهای آنها بر عهده کتابداران است. کتابدار می تواند نقش یک معلم، مشاور و یک مربی خوب را ایفا کند. امید است با بهره گیری از تجارب کشورهای موفق در زمینه کتابخوانی و نیز بهره مندی از ظرفیت های کتابداران، گسترش کتابخانه های مدارس و نهادینه سازی فرهنگ کتابخوانی در بین کودکان کشورمان، شاهد اقدامی آگاهانه و نوآور باشیم. و نسل خواندن

[۱] حروف چینی مجموعه ای از نقشه های کلمه ای هستند که برای نوشتن زبان چینی (هانتسو) استفاده می شوند. ژاپنی (Kanji) و تا حدی کره ای (Hanja) استفاده می شود.

[۲] Tankoubun یک قالب رایج برای اکثر رمان های گرافیکی مانگا است که صفحات زیادی دارند و اکثر آنها جلد شومیز هستند.

منبع : خبرگزاری ایرنا

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا