محمدعلی بهمنی درگذشت

به گزارش خبرنگار کتاب ایرنا، عباس سجادی سخنگوی ستاد رصد وضعیت کنونی استاد محمدعلی بهمنی دقایقی پیش از درگذشت این شاعر خبر داد.

به گفته این شاعر، علیرغم اینکه پزشکان در آخرین لحظات تلاش کردند با احیای قلبی وضعیت استاد را تثبیت کنند، اما پس از دو بار احیای قلبی این امر میسر نشد و استاد محمدعلی بهمنی حوالی ساعت 23 امروز جمعه دار فانی را وداع گفت. ، نهم شهریور.

لازم به ذکر است، زمان برگزاری مراسم تشییع پیکر این شاعر بزرگ معاصر در تهران و تدفین وی در بندرعباس طی اطلاعیه های بعدی به اطلاع عموم خواهد رسید.

محمدعلی بهمنی در اواخر خرداد 1403 بر اثر سکته مغزی در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان در بیمارستان بستری شدپزشکان اعلام کردند که این شاعر قدرت تکلم را از دست داده است. اما در روزهای بعد وضعیت سلامت او در حال بهبودی بود و قدرت خود را بازیافته بود. اما سلامتی این غزل سرا در شب چهارشنبه 31 مرداد 1403 پس از آن خونریزی مکرر مغزی خراب شده بود.

بهمنی شاعر و غزلسرای متولد 1321 در دزفول است. فریدون مشیری او اولین کسی بود که در بهمنی توانایی شعر گفتن را پیدا کرد و اولین شعر خود را در 10 سالگی برای مادرش خواند و مجله «روشن فکر» آن را در سال 1331 منتشر کرد.

بهمنی از سال 1345 همکاری خود را با رادیو آغاز کرد و برنامه صفحه شعر را با همکاری شبکه استانی خلیج فارس ارائه کرده است. وی از سال 1352 در بندرعباس زندگی می کرد و پس از پیروزی انقلاب به تهران آمد و در سال 63 مجدداً عازم بندرعباس شد و همچنان در آنجا زندگی می کند.

او یکی از ترانه سرایان توانا و تاثیرگذار این دوره است و تاکنون با هنرمندان زیادی در عرصه موسیقی همکاری داشته است که از جمله برجسته ترین آنها می توان به زیندا اشاره کرد. به یاد ناصر عبداللهی است

اولین مجموعه بهمنی با نام «باغ لعل» در سال 1351 توسط انتشارات بامد منتشر شد و پس از آن بسیاری از آثار او به دست مخاطبانش رسید. دو مجموعه «گاهی دلم برای خودم تنگ می شود» و «شاعر شنیدنی است» از معروف ترین آثار بهمنی هستند و به چاپ دهم رسیده اند. بهمنی در سال 1387 غزلسرای نمونه کشوری شد و در سال 1384 در اولین دوره جشنواره شعر فجر. حسین منزوی در بخش شعر کلاسیک انتخاب شد و در فهرست چهره های ماندگار شعر قرار گرفت.

در میان آثار بهمنی، «گاهی دلم برای خودم تنگ می شود» مجموعه ای تأثیرگذار در گسترش غزل معاصر است. عشق یکی از مضامین غزل اوست. بسیاری بر این عقیده اند که غزلیات او سبک و سیاق را به عاریت گرفته است نیما یوشیج است

همانطور که خودش می گوید: تن من شعر است، اما روح من تماماً نیمه است، در آینه ترکیب این چهره دیدنی است.