معتمدنژاد شاگردانش را از مرحله سربازی به درجه ژنرالی رساند

به گفته خبرنگار فرهنگی IRNA ، کتاب “رسانه های جمعی” امروز صبح (یکشنبه ، ۶ اوت) در قالب یکی از جلسات “صد کتاب قرن” در سالن فرهنگ کنفرانس بین المللی و مرکز اسناد کتابخانه ملی ایران برگزار شد. در این جلسه ، یونس شکوه ارتباطات و روزنامه نگار محمد مهدی فرغانیرئیس سابق دانشکده علوم اجتماعی در دانشگاه Allameh Tabatabai ، جنبه های مختلف این کتاب را مورد بررسی قرار داد.

یونس شکوه در این جلسه وی گفت: کتاب “رسانه های جمعی” راه خود را باز کرده و هنوز هم یک کتاب معتبر است. این کتاب با آگاهی و دقت با عنوان “رسانه های جمعی” منتشر شده است. برای مرحوم دکتر Motamedinejad دشوار نبود که ابتدا در مورد رسانه های الکترونیکی بنویسد و سپس با موضوعات دیگر سر و کار داشته باشد. اما به درستی بر نام “رسانه های جمعی” تأکید کرد.

وی گفت: “این عنوان همچنان شامل رسانه های اجتماعی است و هنوز هم شامل شبکه های اجتماعی است.” در ایران ، متأسفانه ، این دو مفهوم غالباً گیج می شوند. شبکه های اجتماعی ابزارهای ارتباطی گسترده ای هستند ، در حالی که رسانه های اجتماعی بیشتر پاتوق هایی هستند که افراد خاصی در آن جمع می شوند. فیس بوک و توییتر یک پاتوق هستند و یک گروه خاص وجود دارد. این تمایزها نیاز به مطالعه دقیق دارند.

ما به جای تمرکز روی خود رسانه ها ، ما فقط روی پیام های آنها متمرکز شده ایم

نویسنده کتاب روزنامه نگاری سایبر ، با اشاره به محتوای این کتاب ، گفت: “رسانه های جمعی” یا “رسانه” صرفاً واسطه ای نیستند. آنها خودشان “ابزار” هستند. اشتباهی که بسیاری از ما مرتکب شده ایم و باید دوباره تأکید کنیم این است که ما فقط به جای تمرکز روی خود رسانه ها ، فقط روی پیام های آنها متمرکز شده ایم. ما بارها و بارها در مورد پیام های رادیویی ، پیام های منتشر شده در روزنامه ها و پیام های رسانه های اجتماعی صحبت کرده ایم ، اما رسانه های جمعی معنی و شکل پیام را تعیین می کنند ، نه فقط محتوای پیام.

وی گفت: “به عنوان مثال ، وقتی به رادیو گوش می دهیم ، تصویر را از دست می دهیم.” تلویزیون به ما “قاب” می دهد ، نه یک واقعیت خارجی. ما چندین مقاله در زمینه های شناختی داریم. هنگام تماشای تلویزیون ، آنچه می بینیم قاب است ، نه واقعیت. ما از پیام هایی که از طریق رسانه های اجتماعی منتشر می شود غافل شده ایم و نمی دانیم که این خود بستر است که ساختار پیام را شکل می دهد ، نه کاربر. توییتر یا شبکه X به شما امکان می دهد فقط در ۲ کاراکتر (۲ کاراکتر قبلی) بنویسید. با چنین محدودیتی ، یک انقلاب یا یک رمان قابل تجزیه و تحلیل نیست. هوش مصنوعی در مورد هر پدیده میلیاردها الگوریتم را فقط برای یک کلمه در نظر می گیرد. وقتی می فهمیم که الگوریتم هایی که در پشت این ابزار نوشته شده اند و زبان یادگیری آن چیست ، دانش بیشتری از آن کسب می کنیم.

“اگر زنده بود ، مطمئناً می تواند در کنار مدارس باشد شیکاگو ، فرانکفورت و تورنتو ، معرفی مدرسه جدید ارتباطی از ایران به جهان.

وی Motamedinejad را به عنوان یک انسان دقیق توصیف کرد و افزود: “پس از انتشار کتاب” رسانه های جمعی “، او مسیر آینده ارتباطات را در ایران بیان کرد. این استاد رسانه ای در صدد ایجاد ارتباطات توسعه در برابر توسعه ارتباطات بود. وی اگر این دو به ابزارهای ارتباطی تسلیم نشود ، اما این دو را متفاوت می دانست و تأکید می کرد که” ارتباطات توسعه “در مورد ارتباطات ، من آگاهی از Liberation و Unsesco است. در ایران به تنهایی شاخص توسعه نیست.

این خود سیستم عامل است که ساختار پیام را شکل می دهد ، نه کاربر

وی با تأکید بر اینکه وی با انتخاب موضوعات مناسب برای رساله های علمی ، وی را به دکتر فروانی هدایت کرد تا سنت های ارتباطی را به سمت کشف سنت های ارتباطی سوق دهد ، من را به سمت ارتباطات دیجیتال سوق داد. در هر زمینه ، او شاگردان خود را به نگهبان هشدار تبدیل کرد. او فرغانی را به اعماق تاریخ فرستاد تا جستجو کند. پزشک هادی خانیکیاستاد دانشگاه آلامه منجر به نوشتن وی در مورد “گفتگو” و دکتر شد نمک هسان تشویق به نوشتن در مورد حقوق ارتباطی.

وی تأکید کرد که متولی آینده را پیش بینی کرده است: “متولی با این کتاب آغاز شد و ما را روی” رسانه های جمعی “متمرکز کرد. برای این کار ، یک گروه علمی و ادبی تولید کرد.

به گفته ایرنا ، کتاب “رسانه های جمعی” توسط استاد فقید ، کاظتنه تنها یکی از اولین تلاش های سیستماتیک برای معرفی و توضیح علوم ارتباطی در محیط دانشگاهی ایران است ، بلکه نمونه ای از تلاش موفقیت آمیز برای ترجمه مفاهیم غربی به ساختارها و نیازهای بومی است.