نوربخش: میلاد کیایی شعاع وجودی گسترده‌ای دارد

به گزارش آرتونلاین، به مناسبت هشتادمین زادروز آهنگساز، مدرس و نوازنده پیشکسوت قنطورس، مراسم یادبودی چهارشنبه گذشته 13 مهرماه در تالار استاد شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

در ابتدای این مراسم پس از پخش کلیپی از فعالیت های این هنرمند، از حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی ایران برای سخنرانی دعوت شد.

نوربخش ضمن خیرمقدم به حاضران و تبریک تولد میلاد کیایی گفت: سال هاست که عشق معلم میلاد کیایی به گردن ما انداخته شده و هر جا می رود با خود دارد. همچنین برای ایشان آرزوی طول عمر همراه با سلامتی و عزت روزافزون دارم.

وی همچنین افزود: ویژگی بارز بسیاری از هنرمندان موسیقی، جنبه هنری موسیقایی آنهاست، اما برخی از افراد هستند که شعاع وجودشان بیشتر است. کیایی علاوه بر مدیر و تجربه هنری باسابقه، هنرمند برجسته ای هم در نوازندگی سنتور و هم در آهنگسازی است و استاد نیز پژوهشگر ارشد در زمینه درک و ساخت این ساز است. کیایی ذهنی دقیق و نقاد دارد و به کتاب و قلم علاقه دارد و حافظه ای کم نظیر دارد.

مدیرعامل خانه موسیقی افزود: کمتر کسی را شبیه او دیده ام. او حتی خاطرات پنجاه سال پیش را به خوبی به یاد می آورد. او دو کتاب ارزشمند به نام های «راز آشکار» و «دل را به دریا نهادن» تألیف کرده است که اگر نگاهی بیندازید متوجه می شوید که به طور مفصل به گذشته های دور اشاره کرده است. کیایی فردی خوش قلب، مهربان و دوست داشتنی است.

وی در پایان سخنان خود افزود: در برخی از داوری ها از استاد کیایی می خواهیم که در خدمتشان باشد، همیشه موضوعی را با ایشان در میان می گذاریم; وقتی بخواهیم جمع بندی کنیم آقای کیایی در رتبه بندی و رتبه بندی افراد مشکل دارد و نگاه تشویقی به نوجوانان و جوانان دارد و ترجیح می دهد راهنمای آنها باشد و راهی برای آنها باز کند.

سپس نوازندگی سنتور توسط صدرا پیشدادی و تنبک نوازی کوروش بوذرپور، کلیپی از گفت و گو با میلاد کیایی پخش شد.

در ادامه امیر صبوری، مسئول امور فرهنگی و هنری ایرانیان مقیم نیویورک، با بیان اینکه چنین شبی مصادف با سالروز تولد میلاد کیایی خاطره انگیز و خاطره انگیز خواهد بود، گفت: او در خانواده ای هنرمند بزرگ شد، پدرش گرگین کیایی. و برادرانش ایرج و بهمن کیایی و این خانواده اهل فرهنگ و ادب هستند. شاهرخ نادری می گوید به گفته همه هنرمندان، استاد کیایی در بزرگواری و رفتارش مثال زدنی است.

وی همچنین افزود: استاد کیایی تنها هنرمندی است که تقریباً با همه خوانندگان ایرانی همنوازی کرده است. آثار فرهنگی او در دو جلد کتاب منتشر شده است. این دو کتاب ارزش چندین بار خواندن را دارند. آخرین هنرمندی که با او کار کرد آقای گلپایگانی بود. با گذشت سالها یک نفر مشخص کرد که آقای گلپایگانی در چه مرحله ای بخواند. من مفتخر بودم که از آنها دعوت کنم که به نیویورک بیایند و کنسرت های زیادی را در سراسر آمریکا اجرا کنند. کیایی هنرمندی است که هفت سال از عمر خود را در کوک سنتور گذراند. خوانندگی هاتف شرار و نوازندگی پیانو پوریا حاتمی قسمت بعدی مراسم بود و پس از آن کلیپی از صحبت های پشنگ کامکار، وارطان ​​ساهاکیان، داوود گنجیو و قاسم رفعتی پخش شد.

در ادامه میرجلال الدین کزازی با بیان هنری خود از نام میلاد کیایی و تاریخ ماه تولدش گفت و یادآور شد: میلاد از من خواست تا کمی در مورد نام او صحبت کنم. میلاد ربطی به تولد ندارد. میلاد نامی مهم و ایرانی است و این نام بارها در شاهنامه به کار رفته است. من می خواهم هشتادمین سالگرد تولد کیایی را جشن بگیرم. باشد که سالیان سال بماند و ما را با هنرش زیاد کند. قسمت بعدی این برنامه آواز سنتی غلامحسین شهریاری به همراه دکلمه دخترش آوا شهریاری بود.

در ادامه برنامه مجری از پوشنگ کامکار، وارطان ​​ساهاکیان، داود گنجه ای، قاسم رفعتی، حمیدرضا نوربخش، حمیدرضا عاطفی، عباس سجادی، میرجلال الدین کزازی، محمدعلی مراتی و مهدی مساح بیدقلی دعوت کرد تا برای جشن تولد 80 سالگی به روی صحنه بروند. سالهای سال کیایی تلاش این هنرمند در عرصه موسیقی برای تجلیل از وی.

در ادامه میلاد کیایی در سخنانی کوتاه گفت: با اینکه چندین سال است که نواختم و می دانم که اگر از ساز فاصله بگیرم ناسازگار و عصبانی می شود، اما سعی می کنم با آن سازش کنم و به جای صحبت کردن، چند دقیقه برای شما بازی می کنم.

وی ضمن اشاره به اینکه فرهنگ در سال های اخیر کم شده است، گفت: از من می پرسند چرا در سال های اخیر نسل دوم، سوم و حتی چهارم آهنگ های گذشته را اجرا می کنند؟ متاسفانه صدای خواننده زن حذف شد و مثل حذف چاشنی از غذاست.

کیایی سپس قطعه‌ای را که سال‌ها پیش در حضور رهبر شوروی در ایران نواخته بود اجرا کرد و خانم گلکار او را با حلقه همراهی کرد.

در پایان هدایایی از سوی خانه موسیقی ایران، خانه موزه دکتر معین و استاد امیرجاهد، مرکز موسیقی شهرداری تهران، انجمن موسیقی ایران و سرکار خانم شهریاری به میلاد کیایی اهدا شد.