وظیفه ملی کتاب

صرف نظر از اینکه کتاب از چوب باشد یا سنگ، یا کلمه آن از ریشه عربی «کتاب» به معنای نوشتن آمده باشد; تا آنجا که تاریخ بشر معنای گسترده تری دارد.

کتاب از منظر آنچه در خود دارد گنجینه ارزشمند انسانی و ثروت بی نظیر انسانی است که خاطرات و مخاطرات، دانش و بینش نهفته و آشکار جسم و روح انسان و روزگار او را در قالب مادر پرورش داده است. از تمدن

از زمانی که انسان نوع ارتباط اجتماعی خود را از زبان گفتار و گفتار شفاهی به سمت نوشتار و مضامین نوشتاری سوق داد، می توان گفت که در واقع جهان بینی ذهن و اندیشه او در قالب متعارف ثبت شده است. کلمات الفبایی و عبارات معنی دار و خطوط معنی ساز. انتقال خواسته های خود را تسهیل کنید. از اینجا به بعد، انسان مسئولیت هر حرف، هر گفتار و نوشتار و هر آنچه محصول اندیشه او بود را پذیرفت.

حکیم نظامی گنجوی شاعر نامدار پارسی گوی پارسی گو و پارسی شناس شعر زیبایی در منقبت سروده است.

اولین حرکتی که قلم گرفت/ حرف اول کلمه

پرده سکوت را کنار زدند / اول تو را به صحبت واداشتند

بی شک دروازه ارتباط میان ملت ها از گذرگاه گفتار و گفتار بوده است. سخنان نیکو و ماندگار در طول اعصار راه خود را باز کرده است. تا به امروز با همین کیفیت و شاید با دلبستگی های گفتمانی در واژه ها و عبارات دیگر شکوفا شده اند.

به راستی کدام کشتی بدون ناخدا این سخنان گرانبها و ارزشمند را از امواج متلاطم گذشته به ساحل امن امروز ما آورده است؟ آیا این کشتی قوی و ضد طوفان جز کتاب بود؟ حال این پرسش اساسی امروز در مقابل شعور و گوش ما قرار دارد که در عصر مدرن که جهان شتابان و بی امان است، دانش در حال افزایش و گسترش دانش است. تولیدکنندگان سخنان و آثار جاودانه ای که راه را برای حال و آینده باز می کند راضی هستند؟ چگونه می‌توانیم چهره جدیدی بر وظیفه کتاب در تمدن‌سازی و حرکت پیشرفت فرهنگ گفتار اساسی که به ارث رسیده‌ایم و آرزوی ثروتی شایسته داریم؟

به نظر می رسد پاسخ این پرسش اساسی را باید در قالب «تکلیف ملی برای کتاب» تحلیل و بازنمایی کرد. وظیفه ای که حاکمیت واژه های پایه و کتاب های اساسی را به عنوان کارکردی توسعه ای برای جامعه امروزی ایجاب می کند. تا جایی که می دانیم و می خواهیم کتاب هایمان را زیاد کنیم، نه اینکه حجم مقالاتمان را در کتابخانه ها آراسته کنیم. منبع کتاب را بدانیم نه اینکه مقدمه کتاب را دوباره بخوانیم. بدیهی است برای این مهم باید با کمک دانشگاهیان، دانشجویان، اساتید و صاحب نظران علم بلاغت و کتاب شناسی، راه پژوهش و فن بیان علمی برای نسل جوان به عنوان بخشی از هویت اعتقادی ملی و وظیفه ملی به آرامی بازتعریف شود. مطابق با زمانه .