گفتار شفاهی به مثابه سبک زبانی مستقل/ آموزش این سبک باید وارد نظام آموزشی شود

به گفته گزارشگر فرهنگی ایرنا ، ابتین گلکارعضو وابسته آکادمی زبان و ادبیات فارسی در جلسه ای با عنوان مرز بین گفتاری و نوشتاری فارسی روز شنبه (۲۱ مه ۲۰۰۹) ، در خانه قلام از نمایشگاه کتاب سی و یکم تیهران ، وی اظهار داشت: مدل انگلیسی این پدیده در جنبه های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. به نظر من ، بهتر است به تجربه سایر کشورها مراجعه کنیم ، جایی که تجربه زبان شناسان روسی در این زمینه منطقی به نظر می رسد.

در مورد سبک های زبانی کار کمی وجود دارد

وی خاطرنشان کرد: متأسفانه در ایران ، سبک های زبانی همانطور که باید انجام نشده است: منظور من استفاده از واحدهای خاص زبان در شرایط مختلف است. به عنوان مثال ، ما یک سبک علمی ، سبک حرفه ای و اداری ، سبک رسمی دفتر ، سبک مطبوعات ، سبک هنری و سبک گفتار داریم. هر یک از این سبک ها برای ابزارهای مختلف زبان شناخته شده است.

استادیار دانشگاه Tarbiat Modarres ادامه داد: به عنوان مثال ، به سبک علمی ، جملات بدون افراد انسانی استفاده می شود یا در صورت استفاده ، آنها معنای غیر شخصی دارند. به عنوان مثال ، در جمله “از مرکز دایره ، یک خط به شعاع خاصی کشیده می شود” ، ما هدف “ما” نیستیم بلکه رویداد عمومی نیست. در سبک اداری رسمی ، معمولاً از زبان غیر اختصاصی و کلیشه ای استفاده می شود ، زیرا عنصر اصلی در این سبک دقت است و درک متون مختلف امکان پذیر نیست.

عضو وابسته آکادمی زبان و ادبیات فارسی تأکید کرد: در مقابل ، در سبک مطبوعات ، احساسات معرفی می شوند ، زیرا در این سبک ، صرفاً هدف اطلاعات نیست ، بلکه تأثیرگذاری بر مخاطب است. بنابراین ، سبک های زبانی از طریق انواع ابزارهای زبانی در سطوح مختلف مانند AVA ، فرهنگ لغت ، نظرسنجی ، نحو و واژگان مشخص می شوند و هرکدام می توانند یک سوابق خاص زبان ایجاد کنند. اما در ایران ، تحقیقات در مورد زبان گفتار بیشتر به موضوع نوشتن شکسته متمرکز شده است ، که صرفاً شامل بعد آوایی این پدیده است. یعنی تغییر در صدای گفتار شفاهی مانند کلمه “زمینه” به عنوان “میدون” رخ می دهد و در متن منعکس می شود.

کتاب مترجم دوازده کرسی وی ادامه داد: از آنجا که زبان شفاهی در متن فارسی دیر شده است ، هنوز هیچ ساختاری حاکم در این زمینه وجود ندارد و در عمل ما مشکل داریم.

حتی شکسپیر مورد انتقاد قرار گرفت

او یادآوری می کند که حتی شکسپیر همچنین توسط منتقدین به دلیل استفاده از واژگان گفتاری مورد انتقاد قرار گرفت: به عنوان مثال ، استفاده از کلمه “چاقو” به یک منتقد مشهور مانند جانسون منجر شده بود که ویلیام شکسپیر ، نمایشنامه نویس انگلیسی هفدهم ، عزت تراژدی را کاهش داده بود ، زیرا توسط این کلمه استفاده می شد.

کتاب مترجم بیشترین دختر مدرسه وی ادامه داد: لازم به ذکر است که ما کلماتی داریم که یک سبک دارند و به محض استفاده از آنها ، سبک کلمه گفته می شود. ما همچنین در کلمه زبان فارسی ابزارهایی داریم که مخصوص زبان گفتار است و در معیارها و معیارها استفاده نمی شود. به عنوان مثال ، پسوند “خوب” در کلماتی مانند “شیب دار” ، “قیامکی” یا “مفتی”. ما همچنین می توانیم از کلمه “پایدار” به زبان رسمی استفاده کنیم ، اما به محض اضافه شدن پسوند ، سبک به گفتار تغییر می کند. بنابراین ، مشخص کردن اینکه کدام کلمات یا ساختارها مخصوص زبان گفتار هستند ، نیاز به آموزش دارد.

گلکار تأکید کرد که آموزش سبک های زبانی باید وارد سیستم آموزش ما شود و می گوید: اگرچه آموزش و معلمان معمولاً در برابر این مسئله مقاومت می کنند و می گویند دانش آموزان با دشواری معیارها را می آموزند ، اکنون اگر سبک های دیگری را یاد بگیرند ، گیج می شوند.

آموزش سبک چندان دشوار نیست ؛ این حداقل از آموزش املایی ساده تر است. مهمتر از همه ، حتی اگر این دانش آموزان بخواهند از سبک های دیگر استفاده کنند ، هنوز هم آنها را از زبان بهتر استفاده می کنند. آنها حداقل می توانند تعیین کنند که کلمات کدام هستند و چه زمانی باید از آنها استفاده شود.

مجموعه ای از قوانین برای نوشتن زبان گفتار

در پایان ، وی تأکید کرد: خوشبختانه ، آکادمی زبان و ادبیات فارسی شبیه به همان “دستور اسکریپت فارسی” ، که گهگاهی نسخه جدیدی از آن را منتشر می کند ، همچنین برای نوشتن زبان گفتاری برای یک سری قوانین تهیه شده است.

“البته ، این اولین تلاش در این زمینه است و قطعاً مشکل خواهد داشت و ممکن است نتواند به همه سؤالات پاسخ دهد ؛ اما به هر حال ، باید به خوبی برسد ، زیرا این یک گام به جلو برای سازماندهی کلمه زبان است. این به ویژه هنگامی که می خواهیم در متونی که لحن گفتار دارند ، وحدت کنیم.