بررسی دو دسته از چالش‌های کاهش میل جنسی

– عامل تعیین کننده لذت جنسی زوجین، سازگاری جنسی یا میل جنسی است. تا زمانی که همسران از نظر جنسی سازگار باشند، بعید است که در زندگی صمیمی خود احساس نارضایتی کنند.

با این حال، طبق مطالعات تحقیقاتی متعدد، ۲۰ تا ۴۰ درصد از زوج‌های فعال جنسی از زندگی جنسی خود نارضایتی دارند.

پاسخ جنسی ضعیف با سه مولفه مشخص می شود: میل جنسی کم، برانگیختگی کم و نرخ ارگاسم پایین. شایع ترین نگرانی این سه جزء، میل جنسی کم است که به نظر می رسد پایدارتر و عمیق تر از دو مؤلفه دیگر باشد.

میل جنسی پایین را می توان به دو دلیل اصلی نسبت داد: عوامل خارجی و عوامل مبتنی بر رابطه. بیایید با هم نگاهی به آنها بیندازیم.

عوامل بیرونی شامل هر عاملی است که از بخش عاطفی رابطه نشات نمی گیرد. در اینجا، میل جنسی معمولاً تحت تأثیر یک یا چند عامل زیر است: (متن پیشنهادی ۷ راه سالم برای بهبود میل جنسی بخوانید.)

برای مقابله با کمبود میل جنسی ناشی از این عوامل، باید مستقیماً با آنها مقابله کنید. بدون شرایط مزمن پزشکی یا تغییر دائمی در سلامت، میل جنسی باید به حالت عادی بازگردد. هنگامی که با این مسائل روبرو می شوید، بحث در مورد رابطه جنسی یا درخواست صمیمیت بیشتر می تواند نتیجه معکوس داشته باشد، با این حال شریکی که هر یک از این مسائل را تجربه می کند می تواند تا حد زیادی از حمایت طرف مقابل بهره مند شود. (مقاله پیشنهاد می شود وقتی میل جنسی مرد زندگی شما پایین است بخوانید.)

در مقابل، عوامل مبتنی بر رابطه مستقیماً تحت تأثیر پویایی روابط قرار می گیرند. در اینجا، شرکا کنترل مستقیم و توانایی بیشتری برای بهبود آنها دارند. برخی از نمونه های رایج عبارتند از:

• زمان نامناسب: گاهی اوقات، زمان ناخوشایند است، شریک زندگی با چیز دیگری مشغول است یا برنامه های دیگری دارد. زمانی که صحبت از زندگی مشترک به میان می آید، خودانگیختگی اغلب بیش از حد ارزیابی می شود، بنابراین گفتگو در مورد زمان مناسب برای هر دوی شما می تواند کیفیت زندگی صمیمی شما را بهبود بخشد.
• فراموش کردن اتصال: پاسخ جنسی اغلب ناشی از محبت غیر جنسی است. این از احساس دوست داشتن و ستایش ناشی می شود، حتی زمانی که فرد خسته است یا روحیه ندارد. یادآوری گفتن «دوستت دارم» نه تنها در طول عمر عاشقانه یک رابطه، بلکه در طول عمر جنسی آن نیز سرمایه گذاری بلندمدتی است.
• از دست دادن تماس فیزیکی غیر جنسی: اگر تماس فیزیکی خود را از دست بدهید، رابطه جنسی در نهایت از بین خواهد رفت. آیا از نظر بدنی کارهای خوشایند برای یکدیگر انجام می دهید؟ در آغوش گرفتن و بوسیدن؟ اگر زندگی جنسی شما زمانی شکوفا شده بود و به دلایلی از بین رفته است، به دست آوردن تماس فیزیکی غیر جنسی ممکن است کلید اصلی باشد.
• تعارضات حل نشده: برخی از همسران تمایل دارند انرژی های متضاد را به سمت عشق ورزی هدایت کنند. با این حال، درگیری های حل نشده تنش ایجاد می کند و تنش بر صمیمیت تأثیر منفی می گذارد. درگیری منجر به خشم می شود که ممکن است به صورت انزجار یا دافعه ظاهر شود. بنابراین، یادگیری راهبردهای ارتباطی و نحوه برخورد شما و شریک زندگیتان با تعارض مفید است.
• تصویر بدنه: تمایل به عشق ورزیدن اغلب به میزان جذابیت جنسی شما و خودتان بستگی دارد. تغییرات در ظاهر شما یا همسرتان ممکن است ناشی از شرایط فیزیکی (مانند مشکلات تیروئید) یا شرایط روحی (مانند افسردگی) باشد. در این صورت عوامل خارجی محسوب می شوند و باید به آنها نزدیک شد. افزایش سن نیز می تواند نقش داشته باشد، اما من معتقدم که سن ما با سلامتی ارتباط دارد. (مقاله پیشنهاد می شود تاثیر تصویر بدن بر جنسیت بخوانید.)
• ناامیدی: یک ناامیدی دردناک و آسیب زا در یک رابطه عاشقانه می تواند دفاعی در برابر میل جنسی ایجاد کند. گاهی اوقات فرد از شریک زندگی خود ناامید می شود و میل جنسی از بین می رود. در آن صورت، شرکا می توانند از بحث در مورد اینکه کجا و چگونه انتظارات خنثی شده است سود ببرند و راهی برای یافتن راه حل قابل قبول بیابند. یادگیری مقابله با ناامیدی برای کل رابطه مهم است، زیرا به شرکا می آموزد که یکدیگر را واقع بینانه ببینند.

در نتیجه، تعیین اینکه چه چیزی باعث کاهش یا از دست دادن میل جنسی می شود و در کدام دسته قرار می گیرد، برای رسیدگی و حل مشکل مفید است. علل می توانند چندگانه باشند و هر دو دسته را شامل می شوند که باید آنها را تقسیم کرد و بر این اساس به آنها نزدیک شد. (مقاله توصیه می شود آیا جذابیت جنسی همسرتان کاهش یافته است؟ بخوانید.)

هنگامی که دو مقوله را که ممکن است بر میل جنسی تأثیر بگذارند را درک کنیم، می توانیم به گونه ای متفاوت به آن برخورد کنیم. ما باید مستقیماً با عوامل خارجی برخورد کنیم و تمام تلاش خود را برای حل چالش‌هایی که با آن روبرو هستیم انجام دهیم، با اذعان به اینکه میل جنسی به طور موقت تحت تأثیر قرار می‌گیرد تا زمانی که اوج چنین چالش‌هایی فروکش کند. در مقابل، ما باید با پرورش ارتباطات، تلاش بیشتر برای پذیرش شریک زندگی، بهبود صمیمیت عاطفی و فیزیکی (به ویژه غیرجنسی) و شرکت در زوج درمانی به دسته دوم عوامل مرتبط با رابطه نزدیک شویم.

محمدامین مختاریان

مطالب مشابه: