هشت عادت تقویت کننده احساس تنهایی

کلینیک روانشناسی و مشاوره ایوان اگر تا به حال موجی از تنهایی را احساس کرده اید، می دانید که می تواند احساس انزوا و طاقت فرسا کند. گاهی اوقات، عادات خود ما هستند که می توانند احساس تنهایی را تشدید کنند، حتی اگر متوجه آن نباشیم. عادات رایج، که برخی از آنها ممکن است بی ضرر به نظر برسند، در واقع می توانند ما را بیشتر احساس تنهایی کنند. هر چند لازم نیست اینطور باشد.

روانشناسی بینش هایی را در مورد اینکه چگونه رفتارهای ما می تواند احساس تنهایی را تشدید کند ارائه می دهد. با درک این عادت‌ها، می‌توانیم شروع به تغییر آن‌ها و کاهش احساس انزوا کنیم. در این مقاله به بررسی این عادت ها می پردازیم و در مورد روش های خلاص شدن از شر آنها صحبت می کنیم.

گذراندن زمان زیادی در شبکه های اجتماعی

باور کنید یا نه، ساعت ها صرف جستجو در فیدهای رسانه های اجتماعی ممکن است بهترین درمان برای تنهایی نباشد. در واقع، گاهی اوقات می تواند اوضاع را بدتر کند.

وقتی احساس تنهایی می کنید، به راحتی در حلقه مقایسه زندگی خود با دیگران گیر می کنید. تصاویر دوستانی را می بینید که در حال معاشرت هستند و به نظر می رسد که همه بدون شما اوقات خوبی را سپری می کنند. این می تواند به احساس طرد شدن منجر شود و تنهایی شما را تشدید کند.

علاوه بر این، حضور در رسانه های اجتماعی اغلب به این معنی است که شما به طور کامل در محیط فعلی خود حضور ندارید. ممکن است از نظر جسمی تنها باشید، اما واقعاً با خودتان ارتباط برقرار نمی کنید یا درگیر فعالیت هایی نیستید که تنهایی شما را کاهش دهد.

به جای تقویت ارتباطات واقعی، رسانه های اجتماعی می توانند حس صمیمیت مصنوعی ایجاد کنند و ممکن است بیش از گذشته احساس جدایی و انزوا کنید.

به یاد داشته باشید، مردم معمولاً فقط نکات مهم زندگی خود را به صورت آنلاین به اشتراک می گذارند. مهم است که در دام مقایسه خود با نکات برجسته دیگران نیفتید.

این بدان معنا نیست که شما باید رسانه های اجتماعی را به طور کامل کنار بگذارید. این در مورد یافتن تعادل و استفاده از این پلتفرم ها به گونه ای است که احساس تنهایی را تشدید نکند. (مقاله پیشنهاد می شود مقایسه اجتماعی تاریک و روشن بخوانید.)

یک روال سفت و سخت را حفظ کنید

روتین می تواند آرامش بخش باشد، اما پایبندی به یک روال سفت و سخت ممکن است در واقع احساس تنهایی را تقویت کند.

وقتی روزهای ما قابل پیش‌بینی و یکنواخت می‌شوند، به راحتی می‌توان احساس کرد که در یک راه حل گیر کرده‌ایم. ممکن است برای شکستن این یکنواختی آرزوی ارتباط یا هیجان داشته باشیم و در غیاب آن، تنهایی می تواند آغاز شود.

علاوه بر این، روال های سفت و سخت گاهی اوقات می تواند فرصت های ما را برای تعاملات اجتماعی خود به خود محدود کند. اگر هر دقیقه از روزتان برنامه ریزی شده باشد، ممکن است مکالمه های برنامه ریزی نشده با همسایگان، قرار ملاقات های بداهه با دوستان یا حتی زمانی را برای استراحت و انجام کارهای غیرعادی از دست بدهید.

در حالی که داشتن ساختار در زندگی ما مهم است، انعطاف پذیری نیز می تواند مفید باشد. کمی تغییر و انعطاف نه تنها می تواند زندگی شما را جذاب تر کند، بلکه به شما کمک می کند تا با دنیای اطراف خود ارتباط بیشتری برقرار کنید.

این در مورد کنار گذاشتن کامل روال ها نیست، بلکه ایجاد تعادلی است که فضایی برای تنوع و خودانگیختگی ایجاد می کند. این در مورد رهایی از روال سفت و سخت است که گاهی اوقات می تواند با یک زندگی بیش از حد ساختار یافته و کمتر انعطاف پذیر همراه باشد. (مقاله پیشنهاد می شود قالب بندی مجدد بهترین راه برای داشتن یک زندگی غنی است بخوانید.)

نادیده گرفتن احساسات

به راحتی می توان فکر کرد که تنهایی مشکلی است که باید حل شود، بنابراین ممکن است سعی کنید این احساس را نادیده بگیرید یا آن را سرکوب کنید. اما آیا می دانستید که احساسات ما هدفی را دنبال می کنند؟ آنها به عنوان سیستم های سیگنال برای نیازهای ما عمل می کنند.

تنهایی، مانند گرسنگی یا تشنگی، راهی است که بدن شما به شما می گوید مشکلی وجود دارد. این احساس نشان می دهد که شما به تعامل اجتماعی نیاز دارید. با نادیده گرفتن احساس تنهایی خود، اساساً یک نیاز اساسی انسان را نادیده می گیرید.

به جای تلاش برای دور کردن این احساسات، تصدیق و درک آنها می تواند مفیدتر باشد. این به معنای غرق شدن در دلسوزی برای خود نیست، بلکه به معنای تشخیص تنهایی به عنوان سیگنالی از نیازهای برآورده نشده است.

پس از تایید، می توانیم اقداماتی را برای رفع این نیازها انجام دهیم. مانند: تماس با یک دوست، پیوستن به یک باشگاه یا گروه با علایق مشابه. راه هایی وجود دارد که بتوانیم به سیگنال های بدن خود پاسخ دهیم و به روشی سالم با تنهایی مقابله کنیم.

اصولاً اشکالی ندارد که احساس تنهایی کنید. نکته کلیدی این است که آن را نادیده نگیرید، بلکه آن را درک کنید و به روشی پیشگیرانه و دلسوزانه به آن پاسخ دهید. (مقاله پیشنهاد می شود آیا تحت تأثیر احساسات خود هستید؟ بخوانید.)

اعتقاد به تنهایی

وقتی در میان تنهایی هستید، به راحتی می توان باور کرد که شما تنها کسی هستید که چنین احساسی دارید. اما حقیقت این است که هرکسی در مقطعی تنهایی را تجربه می کند.

این یک تجربه انسانی است و احساس شرم ندارد. تنها بودن به این معنی نیست که معیوب یا دوست داشتنی نیستید. این فقط به این معنی است که شما انسان هستید.

گاهی اوقات، دانستن اینکه دیگران در جایی که شما هستید بوده اند و راه خود را یافته اند، می تواند مایه آرامش باشد. به اشتراک گذاشتن احساسات خود با دوستان مورد اعتماد یا اعضای خانواده ممکن است نشان دهد که آنها نیز چیزی مشابه را تجربه کرده اند.

همه ما تجربیات و روش های منحصر به فرد خود را برای مقابله با تنهایی داریم، اما درک اینکه این یک تجربه مشترک است می تواند به کاهش نیش آن کمک کند. این مانند بخشی از یک جامعه پنهان است که محدود به یک تجربه مشترک انسانی است. (مقاله پیشنهاد می شود تاثیر عمیق باورهای شما بخوانید.)

شما تنها نیستید

تماس بگیرید، احساسات خود را به اشتراک بگذارید و اجازه دهید تجربیات مشترک دیگران به شما کمک کند.

این را تصور کنید: شما احساس تنهایی می کنید و راه حل شما این است که خود را در محل کار دفن کنید. به هر حال، هر چه شلوغ تر باشید، زمان کمتری برای احساس تنهایی خواهید داشت، درست است؟ در حالی که ممکن است فکر خوبی به نظر برسد که حواس خود را با کارها و مسئولیت ها پرت کنید، بارگیری بیش از حد برنامه روزانه با کار در واقع می تواند تنهایی را بدتر کند.

کار مهم و رضایت بخش است، اما جایگزینی برای تعامل اجتماعی یا رضایت شخصی نیست. در واقع، کار بیش از حد می تواند منجر به فرسودگی شغلی شود و باعث شود بیشتر احساس انزوا و قطع ارتباط کنید. علاوه بر این، مشغول بودن دائمی با کار ممکن است زمان و انرژی لازم را برای ایجاد روابط معنادار و شرکت در فعالیت هایی که از آن لذت می برید، از بین ببرد.

کلید تعادل است. برای کار وقت بگذارید، اما مطمئن شوید که زمانی را برای استراحت، تفریح ​​و معاشرت نیز اختصاص دهید. یافتن این تعادل می تواند به مدیریت احساس تنهایی کمک کند و در عین حال اطمینان حاصل کند که سایر جنبه های زندگی شما نادیده گرفته نمی شوند. (مقاله پیشنهاد می شود چگونه از اعمال فشار بر خود دست برداریم؟ بخوانید.)

با دیگران ارتباط برقرار کنید

یه زمانی نشسته بودم کنار گوشی و منتظر بودم زنگ بخوره. فکر می کردم اگر کسی می خواهد با من صحبت کند یا قرار ملاقات بگذارد، اول زنگ بزند. اما اغلب تلفن ساکت بود و تنهایی من ادامه داشت.

این عادت منتظر ماندن دیگران برای انجام اولین حرکت می تواند احساس انزوا را عمیق تر کند. این امر زندگی اجتماعی شما را در دستان دیگران قرار می دهد و زمانی که آنها به همان اندازه که شما می خواهید تماس نگیرند می تواند منجر به ناامیدی شود.

ارتباط با دیگران می تواند دلهره آور باشد، به خصوص زمانی که احساس تنهایی می کنید. اما به یاد داشته باشید، همه از یک سلام دوستانه یا دعوت برای بازدید قدردانی می کنند. ابتکار به این معنا نیست که شما مستأصل یا نیازمند هستید. این نشان می دهد که شما برای روابط خود ارزش قائل هستید و می خواهید برای حفظ آنها سخت تلاش کنید.

پس دفعه بعد که احساس تنهایی کردید منتظر زنگ تلفن نباشید. کسی باشید که تماس می گیرد، پیامی می فرستد یا پیشنهاد ملاقات می دهد. ممکن است از پاسخ مثبت مردم متعجب شوید. (مقاله پیشنهاد می شود سلام غریبه بر ترس از برقراری ارتباط غلبه کنید بخوانید.)

بی توجهی به مراقبت از خود

هنگامی که تنهایی رخ می دهد، مراقبت از خود اغلب نادیده گرفته می شود. اما بیایید در اینجا صادق باشیم، بی توجهی به نیازهای خود باعث نمی شود کمتر احساس تنهایی کنید.

حذف وعده‌های غذایی، بی‌توجهی به بهداشت یا کمبود خواب ممکن است در هنگام احساس تنهایی عادی و جزئی به نظر برسد. اما این چیزهای به ظاهر جزئی می توانند در طول زمان اضافه شوند و بر سلامت جسمی و خلق و خوی شما تأثیر منفی بگذارند و به طور بالقوه باعث شوند حتی بیشتر منزوی شوید.

خودمراقبتی فقط مربوط به حمام های حباب دار و ماساژ نیست، بلکه مراقبت از سلامت جسمانی، پرورش سلامت روانی و رفتار مهربانانه با خود است.

خودمراقبتی به معنای تشخیص این است که نیازهای مهمی دارید و برای برآورده کردن آنها وقت بگذارید. بنابراین وعده های غذایی مغذی بخورید، یک دوش با طراوت بگیرید و شب راحت بخوابید. شما سزاوار آن هستید.

در نهایت، مراقبت از خود خودخواهانه نیست، بلکه ضروری است و یکی از بهترین کارهایی است که می توانید در زمانی که احساس تنهایی می کنید برای خود انجام دهید. (مقاله پیشنهاد می شود ۵ نکته برای احترام به خود بخوانید.)

شما به دنبال کمک حرفه ای نیستید

مهم است که به یاد داشته باشید در حالی که همه گاهی اوقات احساس تنهایی می کنند، تنهایی مداوم می تواند نشانه ای از یک مشکل عمیق تر باشد که ممکن است به کمک حرفه ای نیاز داشته باشد.

اگر استراتژی‌های مختلفی را امتحان کرده‌اید و به نظر می‌رسد هیچ چیز احساس تنهایی شما را کاهش نمی‌دهد، یا اگر تنهایی شما با احساس افسردگی یا اضطراب همراه است. ممکن است زمان آن فرا رسیده باشد که از یک متخصص سلامت روان کمک بگیرید.

درمانگران و مشاوران برای کمک به درک و مدیریت احساسات آموزش دیده اند. آنها می توانند ابزارها و تکنیک هایی را برای کنار آمدن با تنهایی به شما بدهند و شما را به سمت عادات اجتماعی سالم تر راهنمایی کنند.

کمک گرفتن مطلقاً شرم آور نیست. در واقع، این یکی از شجاع ترین کارهایی است که می توانید برای خودتان انجام دهید.

همانطور که ما این را جمع بندی می کنیم، مهمترین چیزی که باید در نظر داشته باشید این است که احساسات شما معتبر هستند.

تنهایی یک تجربه انسانی است و شما در این احساس تنها نیستید. مراقب خود باشید و در صورت نیاز از کمک حرفه ای دریغ نکنید. شما مهم هستید و رفاه شما مهم است. (پیشنهاد شده با متخصصین کلینیک روانشناسی ایوان آشنا شوید.)

نتیجه گیری

درک تنهایی گام مهمی برای داشتن یک زندگی کاملتر و متعادل تر است. این مقاله برخی عادات را که ممکن است تنهایی شما را بدتر کند روشن می کند. اما به یاد داشته باشید، قدرت تغییر این عادات در درون شما نهفته است.

صرف زمان برای پرورش رفاه عاطفی خود هرگز اتلاف وقت نیست و از نظر عاطفی باهوش بودن به معنای درک احساسات خود از جمله تنهایی و برداشتن گام‌های فعال برای مدیریت آن است. بنابراین برای کاهش احساس تنهایی باید تغییرات بزرگ یا کوچکی ایجاد کنید. اشکالی ندارد که احساس تنهایی کنید و در صورت نیاز به دنبال کمک باشید.

مهمتر از همه، شما در تنهایی خود تنها نیستید. با دیگران ارتباط برقرار کنید، مراقب خود باشید و بدانید که گرفتن کمک اشکالی ندارد.

محمدامین مختاریان

مطالب مشابه: