ماه بر فراز آبادی؛ داستان سفری به روستای پدری

به گزارش خبرنگار کتاب ایرنا، کتاب «ماه بر فراز فرازآبادی» رمانی با 17 فصل است که برای نوجوانان نوشته شده است و داستان پسری را روایت می کند که به قول پدرش پس از قبولی در امتحانات پایان سال راهی می شود. به دهکده ای که بستگانش در آن زندگی می کنند. .

داستان از اینجا شروع می شود، در روستا چیزهایی در انتظار این پسر است.

بخشی از متن کتاب

فصل 14

بعد از اون روز که از خاله نوبر کتک خوردم، با اینکه خونه اونها نرفتم، همیشه خونه بابابزرگ بودم! من دیگه از خاله ام خوشم نمیاد و نمیرم پیشش!

بی بی میگه: نه…نه بی بیجان! خاله دوستت داره…حتی اگه کتکش بزنه…برو…پیش خاله عصبانی نشو…اون گناه داره! لباس هایم را بردار و بشور…»

با دلخوری میگم:نه!…دیگه پیش خاله نمیرم…حسن خودش دعوا رو شروع کرد!

بی بی خانو نظم میکشه:”نه!…نه!…نه عزیزم اینو نگو!عمه دوستت داره!از ناچاری کتک میزنه!میدونم…برو عزیزم… برو پیشش عزیزم!

به هر حال بی بی خانو باعث میشه دوباره خاله بشم! قصد داشتم دیگه پیش خاله نروم! راستش را بخواهید آن روز مرا اینطور کتک زد. بدون هیچ سوالی…! نمی دونم شاید حق با بی بی باشه و خاله از سر ناچاری منو کتک زد، با اون کولی که مامان حسن درست کرد!… نمی دونم چی قضاوت کنم! به هر حال خودم را به خانه عمو رضا می کشم. من به آرامی درب حیاط را فشار می دهم و وارد می شوم.

خاله کنار آب انبار لباس می پوشد!

به آرامی نزدیک می شوم.

– سلام

خاله من یک بار سرش را بلند می کند و به من نگاه می کند. با همان قیافه مهربان و همیشگی!

خاله بلند می شود. دستاشو میشوره و میاد سمتم و با لبخند و مهربونی میگه: سلام…سلام…پسرم…خاله جون…گفتم با خاله کهری هستم! …نه!…نه!…نه! میدونستم با خاله قهر نمیکنی… تو مردی… مرد بزرگی! آفرین…! آفرین…!”

خاله بغلم می کند و می بوسد. من هم دست و سر خاله را می بوسم! احساس خوشایندی دارم من با عمه ام آشتی کردم. چون خاله من مثل همیشه: مهربون و صمیمی!! (صفحه 115 و 116)

او کتاب “ماه بارفرارازآبادی” را نوشت. روح الله درویشی در سال 1402 با کاغذ کاهی، جلد نرم، 144 صفحه، شمارگان 1000 نسخه منتشر شده است.