نکوداشت هنرمندی که به ریتم‌های شلوغ اعتقادی نداشت

پنجمین نشست طرح «هم نوا» با عنوان «شب ناصر فرهنگ فر» ۲۷ آبان ماه با حضور تعدادی از هنرمندان و هنردوستان برگزار شد.

در ابتدای این نشست عطا نویدی روزنامه نگار و پژوهشگر موسیقی ایران توضیح داد: ناصر فرهنگ فر پدیده ای در موسیقی ایران بود که خیلی زود از میان ما رفت. او نویسنده، تمبک نواز، معلم، خوشنویس و شاعری توانا بود و نقشش در موسیقی آنقدر زیاد بود که امروز پس از گذشت ۲۷ سال از مرگ ظاهری او به اینجا آمدیم تا تولد ۷۷ سالگی او را جشن بگیریم و از او بگوییم.

مرتضی عیان هنرمند پیشکسوت عرصه موسیقی تمبک نیز در مرکز حفظ و نشر موسیقی ناصر فرهنگ فر ضمن بیان خاطره ای از وی به بیان ویژگی های اخلاقی و هنری وی پرداخت و گفت: روزی شنیدم که ناصر در حال تمرین ریتم پانگ ساده بود. در یک اتاق نزد او رفتم و پرسیدم چرا این کارها را انجام می دهی؟ او گفت که می خواهد ببیند نتیجه چه می شود. او ترسی نداشت که بگوید چه کار می کند و چه نتایجی قرار است داشته باشد. فرهنگفر با جدیت کارش را دنبال می کرد و پشتکارش حرفی برای گفتن داشت.

وی افزود: فرهنگ فر می گفت من از این کار شلوغ در تمبک متنفرم، فردی که می خواهد تمبک بزند باید حس ملودی قوی داشته باشد. باید بلد باشد با ملودی پیش برود و ریتم شلوغ و بی معنی نسازد و ملودی را حس نکند. من از صحبت های ناصر خیلی چیزها یاد گرفتم و همیشه سعی کردم این نکات را در نوازندگی ام رعایت کنم.

میرعلیرضا میرالنقی پژوهشگر پیشکسوت موسیقی ایران نیز در این نشست گفت: سی و هشت سال پیش برای اولین بار در مرکز حفظ و نشر موسیقی ایران با ناصر فرهنگ فر آشنا شدم و حتی بعد از این همه سال من هنوز تحت تاثیر آن جلسه هستم. قبل از اینکه تمبک را لمس کند یا آهنگی بخواند، تاثیر و انرژی خود را در بینندگان به جا می گذارد. او بسیار متواضع و بی ادعا بود و ما افراد کمی را می شناسیم که با وجود کارهای برجسته ای که در موسیقی انجام داده اند چنین تواضعی در کار خود داشته باشند.

وی افزود: عمر هنری و بدنی فرهنگفر بسیار کوتاه بود. ۴۹ سال برای آدمی با این استعداد و ذخایر و خلاقیت خیلی کم بود. اما من فکر می کنم درون او متعلق به دوران دیگری بود. او خود را در این عصر غریب و تنها می دید و این در اشعار او به وضوح دیده می شود. برخی از آنها مانند تک بیت «به دروازه دنیا نوشتیم/ غم بی زبانی ما را کشت» ضرب المثل می شود. در واقع ناصر فرهنگ فر مسافر غربت ناب بود.

این پژوهشگر موسیقی ایران در ادامه گفت: در سال های پربار این هنرمند در اوایل دهه پنجاه، با تسلط بر مکتب ضرب حسین تهرانی و شاگردانش، هیچکس فکر نمی کرد کسی باشد که در سنین پایین بتواند خواندن جدیدی از این ساز به ظاهر ساده را بیاموزید. اما ناصر فرهنگ فر این کار را کرد.

محمود فرهمند هنرمند پیشکسوت و استاد آهنگسازی نیز روی صحنه سخنرانی بود و دقایقی از ویژگی های ناصر فرهنگ فر صحبت کرد و خاطراتی از سال ها دوستی خود با این هنرمند تعریف کرد.

پدرام خوارزمینی نوازنده تمبک دیگر سخنران این برنامه بود که ضمن برشمردن ویژگی های موسیقی ناصر فرهنگ فر گفت: تمبکی که امروز در فضای مجازی می شنویم تمبک نیست. خط و مسیر اساتیدی که ما داشتیم و در این موسیقی حضور داشتند نباید گم شود و امیدوارم بزرگانی چون استاد مرتضی عیان در رأس این هنر باشند تا دیگر از مسیر خود منحرف نشود. .

در ادامه برنامه بهمن بنی هاشمی (استاد ادبیات) به بیان ویژگی های اشعار ناصر فرهنگ فر، تاکید او بر اوزان شعری، ویژگی های ضربی خوانی های این هنرمند و همچنین طنز در اشعار ناصر فرهنگ فر پرداخت و نمونه هایی را خواند. از اشعار این هنرمند

آرش فرهنگ فر، نوازنده و فرزند مرحوم ناصر فرهنگ فر نیز در خصوص کتاب هایی که در سال های اخیر از مکتب تمبک ناصر فرهنگ فر منتشر کرده و همچنین درباره ویژگی های کتاب تازه منتشر شده خود با عنوان «سیاه مشاک اونک» توضیحاتی ارائه کرد. صحبت کرد

در ابتدای این برنامه کلیپی پخش شد که در آن جمعی از هنرمندان پیشکسوت از جمله حسین علیزاده، داود گنجه ای، محمدعلی کیانی نژاد، علی اکبر شکارچی، رضا شفیعیان و بیژن کامکار به بیان خاطره ناصر فرهنگ فر و شخصیت وی پرداختند. و ویژگی های هنری .

اجرای موزیکال زمان خیری نوازنده نی به همراه آرش فرهنگ فر نوازنده تمبک، امیر خانبولوکی نوازنده تار و مسعود آرامش نوازنده سنتوری از دیگر بخش های این برنامه بود.

در این برنامه جمعی از هنرمندان از جمله پشنگ کامکار، کامبیز گنجه ای، بهنام ودانی، فریدون احتشامی، رضا مهدوی، علی تحریری، جلال الدین سروش، فاضل جمشیدی، رضا طیبی، سبحان مهدی پور حضور داشتند.

انتهای پیام