مستنداتی درباره ماری کوری در «رنج ندیدن تو»

به گزارش خبرنگار کتاب ایرنا، ماری کوری در عرض یک سال پس از مرگ پیر کوریهمسرش خاطرات را در دفتری ثبت می کند. آثار تا زمان ناشر اسپانیایی باقی می ماند رئیس مونترو او می خواهد در مورد دفتر خاطرات ماری کوری مقاله بنویسد. این نویسنده و روزنامه نگار که به تازگی همسرش را از دست داده است با خواندن خاطرات ماری کوری متاثر می شود.

مونترو در «درد ندیدن تو» داستان زندگی درد و مرگ را روایت می کند. این اثر روایتی صمیمی و مستند است که لذت زندگی، نیاز به عشق و اسرار مرگ را بررسی می کند.

تمام اطلاعات این کتاب در مورد ماری و پیر کوری مستند است. به عقیده نگارنده، واقعیت حتی در یک مورد هم دستکاری نشده است. با این حال، نویسنده در تعابیر خود به خود اجازه پرواز داده است. او از مادام کوری به عنوان یک چارچوب اساسی استفاده کرد.

نویسنده در کتاب “درد ندیدن تو” از کتاب “مادام کوری” نوشته دختر کوچک ماری کوری به نام ایو کوریکتاب “۱۹۳۷”، کتاب “ماری کوری، نابغه وسواسی” را نوشت. باربارا گلداسمیتاو کتاب «کوری» را نوشت. سارا درایکتاب “ماری کوری و زمانش” را نوشت. خوزه مانوئل سانچز رونکتاب «اسکلودوسکا کوری»، کتاب «قطبی در پاریس» و کتاب «متون اتوبیوگرافیک» برای بیان زندگی ماری کوری استفاده شده است.

در این کتاب، مونترو، برنده جایزه ادبیات ملی اسپانیا، در مورد غلبه بر درد، از رابطه زن و مرد، در مورد شکوه یک پیوند، در مورد خوب مردن و خوب زیستن، و در مورد قدرت نجات بخش ادبیات و خرد مردان و زنانی که هنر موفقیت بعد از همه سختی ها هستند. آموخته اند در پایان کتاب، خاطره ای از دفتر خاطرات ماری کوری با تاریخ دقیق انتشار آن وجود دارد.

این کتاب با عنوان La ridícula idea de no volver a verte به زبان اسپانیایی در سال ۲۰۱۳ در ۲۴۰ صفحه منتشر شده است.

بخشی از متن کتاب

سیمون دوبووار کسانی را نامید که پس از پیروزی در یک جامعه مردسالار، به خود اجازه دادند که توسط همان جامعه برای تقویت تبعیض مورد استفاده قرار گیرند. به این ترتیب، تصویر آنها مانند توپ به صورت زنان دیگر کوبیده شد: “دید؟ به اندازه کافی ارزشمند نیست.” آیا ماری کوری یک زن برتر بود؟ اشتباه نکنید: این واقعیت که او بیش از یک قرن پیش زندگی می کرد، ناآگاهی او را از بی عدالتی های جنسیتی توجیه نمی کند. پیش از این، زنانی در قرون وسطی بودند که متون اولیه فمینیستی را نوشتند، مانند کریستین دو پیسان و آثار او با عنوان شهر زنان(۱۴۰۵) و به ویژه در دوران مریم، زنان از حامیان بسیار فعال حق رأی بودند.

بنابراین عدم ذکر موضوع فمینیسم به این دلیل نبود که نام این موضوع را نشنیده باشد. بله، این امکان وجود دارد که ماری تا حدی همان توپ زن باشد که موضوع صحبت دوبور بود. افتخار می کرد. او می دانست که تمام آن دستاوردها برای او بسیار گران تمام می شود. و با چنین خلق و خوی فکر می کنم این تمایل وجود دارد که خودتان را متفاوت از دیگران بدانید. متفاوت و بهتر. در واقع او یک بار در مورد زنان گفته است: “نیازی ندارید مانند من زندگی غیرطبیعی داشته باشید.” من زمان زیادی را به علم اختصاص داده ام زیرا می خواستم، زیرا عاشق تحقیق بودم… آنچه برای زنان و دختران آرزو می کنم یک زندگی خانوادگی ساده و یک شغل مورد علاقه است. “وای! چقدر پدرانه، نه؟ یا شاید بهتر است بگویم مادرانه. (صفحه ۱۲۸)

او کتاب «ندیدن رنج تو» را نوشت. رئیس مونترو و ترجمه علی اکبر فلاحیدر سال ۱۴۰۳ توسط انتشارات فقنوس در قطع رقعی با قطع رقعی با قطع رقعی، کاغذ بالکی، ۲۱۶ صفحه، شمارگان ۷۷۰ نسخه به چاپ رسیده است.