بازگرداندن بینایی بدون جراحی با نانو ذرات طلا

محققان دانشگاه براون در پیشرفت چشمگیر در زمینه فناوری نانو و علوم بصری ، روشی را تدوین کرده اند که با استفاده از نانوذرات طلا می تواند چشم انداز افراد مبتلا به اختلالات شبکیه مانند انحطاط ماکولا و بازیابی را ببیند. نتایج این مطالعه که در مجله ACS Nano منتشر شده است ، برای میلیون ها نفر که با مشکلات بینایی ناشی از آسیب به سلولهای سبک در شبکیه روبرو هستند ، آینده ای روشن را نوید می دهد.

در این روش مدرن ، محققان نانوذرات طلایی را که هزاران برابر نازک تر از موهای انسان هستند ، مستقیماً به شبکیه تزریق می کنند. این نانوذرات توسط نور مادون قرمز نزدیک تحریک شده و سلولهای دو قطبی و سلولهای گانگلیون شبکیه را با تولید گرمای بسیار کم فعال می کنند. سلولهایی که پیام های بینایی را به مغز منتقل می کنند.

جیاروی نی ، محقق ارشد انستیتوی ملی بهداشت می گوید: “این نوع جدیدی از پروتز شبکیه است که می تواند نوع جدیدی از پروتز شبکیه باشد که بدون نیاز به جراحی پیچیده یا اصلاح ژنتیکی می تواند از بین برود.” “ما معتقدیم که این فناوری می تواند روش درمان بیماری های تحلیلی شبکیه را تغییر دهد.”

این مطالعه تحت نظارت Jonghwan Lee ، دانشیار مهندسی و عضو انستیتوی کارنی علوم مغز انجام شد. در این مطالعه ، محققان با استفاده از نور مادون قرمز Algodar ، مشکلی را در شبکیه موش ها با اختلالات بصری درخشیدند. آنها دریافتند که نانوذرات طلا سلولهای دو قطبی و گانگلیونی را تحریک می کنند و این تحریک با الگوهای نوری مطابقت دارد.

مطالعات تکمیلی نشان داد که این تحریک نوری عوارض جانبی سمی یا التهابی ندارد و ناحیه بینایی در مغز موش ها پس از این تحریک فعال می شود. نشانه ای واضح از بازگشت نسبی بینایی.

برای استفاده انسان ، محققان سیستمی را تصور می کنند که نانوذرات تزریقی و سیستم لیزری را که روی عینک یا سالن ها سوار می شوند ، ترکیب می کنند. دوربین های تعبیه شده در این عینک تصاویر محیط را ضبط می کنند و آنها را به الگوی نور مادون قرمز تبدیل می کنند. این چراغ ها سپس نانوذرات موجود در شبکیه را تحریک کرده و روند بصری را فعال می کنند.

NIH توضیح می دهد که این روش نسبت به روشهای قبلی که نیاز به کاشت الکترود دارند بسیار تهاجمی است. تزریق بصری یکی از ساده ترین روش های چشم پزشکی است.

یکی دیگر از مزیت های اصلی این روش ، توانایی آن در ایجاد یک میدان دید کامل است. بر خلاف روشهای قبلی که وضوح محدود به اندازه آرایه الکترود (حدود ۲ پیکسل) بود ، در این فناوری مدرن ، نانوذرات کل سطح شبکیه را پوشش می دهند. همچنین ، از آنجا که نانوذرات با نور مادون قرمز تحریک می شوند ، بینش باقی مانده تداخل نخواهد داشت.

اگرچه مطالعات بیشتری برای کاربرد بالینی این فناوری مورد نیاز است ، یافته های اولیه بسیار امیدوار کننده است. نیا افزود: “ما نشان دادیم که نانوذرات می توانند چندین ماه بدون سمیت قابل توجه در شبکیه بمانند.” ما همچنین توانستیم نشان دهیم که این نانوذرات قادر به تحریک موفقیت آمیز سیستم بصری هستند. این نتایج بسیار دلگرم کننده است.