نگاه طنزآمیز جواد مجابی به جنگ در رمان «شب ملخ»

به گفته خبرنگار کتاب IRNA ، رمان The Night of Grasshopper اثری طنزآمیز با یک ساختار سینمایی -مرکز با جنگ ، تخریب و مرگ است که از نظر وقایع ، حقایق و مشکلات مربوط به جنگ یک اثر تاریخی است. این اثر دارای یک زبان طنز ادبی و متداول است. علاوه بر زبان طنزآمیز ، نویسنده با استفاده از تکنیک های طنز ، از جنگ و بسیاری از مسائل اجتماعی ، فرهنگی و فکری انتقاد کرده است. در این رمان ، نویسنده از تکنیک های طنز برای بیان حقایق استفاده کرده است.

جاواد موجابی نویسنده رمان The Night of Grasshopper ، مانند تناقض گفتمان ، ناسازگاری واژگانی ، اعمال غیرطبیعی ، استدلال های مخالف راوی ، استعاره و تضاد موقعیتی ، زوم (از طریق توضیحات و ورود عناصر سورئال) ، به حداقل رساندن (توصیف فضاها). این تکنیک ها اغلب به مضامین اصلی رمان خدمت می کنند. استفاده از جنگ و انتقاد از افکار و عقاید قدیمی جامعه استفاده شده است.

داستان در فضای موشک تهران گفته می شود. جایی که مرگ در کمین است اما زندگی هنوز ادامه دارد. با ایجاد فضایی آشنا و در عین حال شگفت آور ، ترس ها ، رویاها و طنزهای طنز را در قلب بحران بررسی می کند. وی در مقدمه کتاب ، شب ملخ را تلاشی برای ضبط خیالات و کشورهای افرادی که دوباره در آوار ترس و بی ثباتی قرار دارند ، توصیف کرد.

درباره نویسنده

جاواد موجابی ، متولد قازوین ، یکی از تأثیرگذارترین چهره های ادبیات و هنر معاصر ایران است. آثار او در زمینه های شعر ، رمان انتقاد هنری ، طی پنج دهه گذشته جایگاه ویژه ای را در بین مخاطبان و منتقدین کسب کرده است.

موجابی مدرک لیسانس حقوق و دکترای اقتصاد را از دانشگاه تهران دریافت کرد. او کارمند وزارت فرهنگ و هنر بود. در همین زمان ، وی روزنامه نگاری حرفه ای خود را بین ۴ تا ۵ سال در روزنامه به عنوان دبیر فرهنگی روزنامه ادامه داد. وی بعداً با مجلات ادبی ایران ، از جمله فردووی ، دنیای جدید ، خوشه ، آدینا و دنیای گفتار همکاری کرد. در پایان سال ، با گروهی از همکاران مطبوعاتی خود در جهان و آینده در میان نای ، مهدی صحابی ، فیروز گوران ، سیروس آلی نژاد وت محمد غد آنها تصمیم گرفتند انجمن مستقل روزنامه نگاران ، اما با وقایع سال ، این پروژه از بین رفت.

بیش از پنج سال از فعالیت ادبی وی گذشته است که پنج سال گذشته را به صورت حرفه ای و عاری از نگرانی های شغلی خود گذرانده است و رمان ها و اشعار و تحقیقات خود را می نویسد. نوشته های وی منتشر شده است که بیشتر آنها شامل هشت مجموعه شعر ، چهار داستان کوتاه ، دو رمان ، چندین نمایشنامه و فیلمنامه و داستان های کودکان و آثار طنز و طرح های مصنوعی و چندین مقاله ادبی و چندین نامه ادبی در مورد نویسندگان و شاعران ایرانی است. کتاب “نود سال نوآوری در هنرهای تجسمی ایران” توسط جواد موجابی در دو جلد و حدود ۲ صفحه از اولین کتاب خود که در ماه مه منتشر شده است ، نوشته شده است و تاریخ هنرهای تجسمی معاصر ایرانی را به روشی تاریخی -آنالیز بررسی کرده است.

علاوه بر انتشار اشعار و رمان ها و داستان ها ، کار اصلی وی در این سالها تحقیق در مورد هنرهای تجسمی هنرهای تجسمی ایرانی است که بیش از ۵ جلد ، تاریخ تحلیلی زندگی و آثار نقاشان و مجسمه سازان ۵ سال گذشته است. همچنین تحقیقات مفصلی در مورد تاریخ طنز در متون ادبی ایران ادامه می دهد ، که روند شوخی های ادبی در کتابهای نثر و نثر ایران را بیش از هزار و نیم بر اساس تحولات اجتماعی نشان می دهد. او یک همسر و دو فرزند دارد و در حفره نویسندگان زندگی می کند و وقت خود را صرف خواندن و نوشتن می کند. به عنوان یک طنزپرداز مدرن شناخته می شود و طنز را در اشکال مختلف کلامی و بصری تجربه کرده است. او نقاشی مدرن را با تجربه و برخی از نمایشگاه های کار خود ارائه داده است.

بخشی از متن کتاب

این خیابان دارای نمای نزولی است. آن باغهای پرپلی بلند در سمت چپ ، با تک رنگ های پشتی ، آن دو توت بلند به یکدیگر وصل شده اند و شاخه های شاخه ، آن آبی ، بنفش ، صورتی روی بالها و بالهای آن ، اکنون پشیمان هستند. از آنجا که اکنون شهرداری و ثبت نام تصویب شده است ، به جای همه این باغ ها پر از بادام ، پسته ، انواع توت ها و تعداد انگشت شماری از عمارتهای کج ، دقیقاً مانند آنچه در سمت راست بزرگراه دیده می شود ، از زمین برای گرفتن کوه و ابرها ، نور و باد و مه.

سمت چپ ، دورتر از فشار فشار ، که کابل های آن در امتداد خیابان گسترش می یابد ، در خیابان هایی که هر کاری متناسب و اعتدال انجام می دهند ، ردیف شده اند.

این جاده با علفهای هرز و گلهای تپه های خاکی پوشانده شده است و فاصله آن یادآور زباله های قدیمی است.

من و حسین روی صفحه نمایش روی یک سنگ نشسته اند ، و من می گویم حسین گوش نمی دهد و حسین ادامه نمی دهد و من ادامه می دهم: “من عاشق کلک هستم. من به آن عادت کرده ام. از زمان کودکی ما در این مجموعه بزرگ شده ایم ، از خانه ای که ما رانده شده ایم ، از کوچه ها و دیواره های بلند خستگی پناه می بردیم.

این یک میدان پرشور بود که سالها در کل محله آسیب دیده بود. همچنین بالاتر از بلندترین خانه های این محله بود. می توان آن را پخش کرد ، یک بادبادک ، یک بادکنک ، یک بادکنک ، یک قاب ، یک رهگذر ، خریداری و فروخته شده ، سیم کشی ، ضرب و شتم کسی ، لیسیدن یا شیرینی ها و دزدیده شده دزدیده شده.

کلاچ ما را بزرگ کرده اند. مانند یک جدی دلسوز ، ما بشریت خود را می شناختیم ، دوست شدیم ، دشمن ماندیم ، عصبانی شدیم ، خوردیم ، خوردیم ، به سال ششم تأیید ابتدایی رسیدیم … “

حسین بلند می شود و می رود. دوباره در بزرگراه قدم می زنم. در مسافت فاصله از فاصله ، نسیم ، زباله های سبک ، ورق های شب ، کاغذ و پاکت های پلاستیکی ، پوشک های پوسیده ، جانبازان سبک ، روزنامه ها می خوانند ، همه چیز از بین رفته و پر از هیچ چیز است ، پایین می آید و از بالا و پایین حرکت می کند. (صفحه ۱ و ۲)

رمان “شب ملخ” جاواد موجابی در The Dance Cut ، پوشش شومیز ، بالون ، در ۲ صفحه ، با تعداد نسخه های ۲ توسط انتشارات World Weight ، در سال ۲ منتشر شد.