بزرگترین قربانی ناترازی گاز، طرح «صیانت از مخازن نفتی»/ ناترازی گاز را از الان باید جدی گرفت

باشگاه روزنامه نگاران جوان ؛ مهبوبه کاباری – در هرم گرما تابستان ، صحبت کردن در مورد سرما زمستان ممکن است عجیب به نظر برسد. اما برای اقتصاد ایران ، هشدار “گاز” نه در ژانویه ، بلکه دقیقاً در روزهای گرم سال.

هر ساله با اولین موج سرما ، این کشور وارد یک بحران تکراری می شود که نه تنها تأمین گاز صنایع متعدد ، بلکه حراج خاموش یک ثروت ملی ۲ میلیارد دلاری نیز دارد. نکته اصلی جلوگیری از این سناریوی پرهزینه ، اقداماتی است که باید از امروز در صلح تابستان آغاز شود.

امروز صورتحساب های زمستانی را بنویسید. ۵ میلیارد دلار

هر ساله با کاهش دما ، یک دومینو مهم در بخش انرژی کشور. افزایش شدید مصرف گاز در بخش خانه و تجاری ، شرکت ملی گاز را وادار به انتخاب سخت می کند: تأمین گرمای خانگی با هزینه محدود کردن سرمایه گذاری های اقتصادی کشور.

آمار نشان می دهد که در زمستان گذشته ، این اختلال روزانه به حدود ۲ میلیون متر مکعب رسیده است. حجم عظیمی که محدود یا محدود به صنایع حیاتی (فولاد ، پتروشیمی) ، نیروگاه ها و حتی صادرات برای جبران آن است. این مدیریت اضطراری دارای قبض های پنهان اما نجومی برای کشور است. نزدیک به ۵ میلیارد دلار در سال. این هزینه اقتصاد ایران برای گرم نگه داشتن خانه ها ، غالباً گرم شدن با تجهیزات ناکارآمد و فرسوده است. این هزینه ها شامل حدود ۲ میلیارد دلار تولید صنعتی ، ۵ میلیارد دلار درآمد صادر شده و ۵ میلیارد دلار هزینه اضافی برای سوزاندن سوخت مایع در نیروگاه ها است. در تابستان ، ما این فرصت را داریم که از پرداخت این صورتحساب در زمستان بالا جلوگیری کنیم. فراموشی امروز به معنای پذیرش قطعی این آسیب فردا است.

داغترین هشدار تابستانی: روغن در حال مرگ است!

به دنبال هزینه های آشکار ، یک فاجعه استراتژیک و ساکت رخ داده است که اکنون اهمیت اقدامات فوری را دو برابر می کند. بزرگترین قربانی اختلال در گاز ، برنامه “حفاظت از مخزن نفت” است. مزارع نفتی ایران ، که بسیاری از آنها در نیمه دوم زندگی خود قرار دارند ، برای جلوگیری از کاهش فشار و اطمینان از تولید پایدار ، به تزریق گاز نیاز دارند. تزریق احیای سرمایه ملی است. هر ساله در زمستان ، بخش اعظم گاز به این مزارع (حدود ۱.۵ میلیون متر مکعب) تزریق می شود تا گرمای خانگی را تأمین کند. این وقفه در تزریق به معنای تله دائمی مقادیر زیادی روغن در اعماق زمین است. براساس مطالعات فنی شرکت ملی نفت ایران ، اجرای کامل این پروژه ها تا ۵ سال می تواند ۵ میلیارد بشکه نفت اضافی را به ذخایر برداشت کشور اضافه کند. ثروت به ارزش ۵ میلیارد دلار (فرض شده به ۲ دلار روغن بشکه). این ثروت عظیم بین شهری در حال از بین رفتن است. هرگونه تأخیر که باعث از بین رفتن زمان می شود گامی در جهت از بین بردن بخشی از این سرمایه ملی است. این مهمترین دلیل است که بحران گاز باید یک مسئله ملی و فوری تلقی شود.

طراحی کاروات انرژی ؛ یک استراتژی برای حل بحران

راه حل در دسترس است و باید در اسرع وقت مصرف شود. به جای تمرکز بر افزایش تولید ، یعنی زمان و پرهزینه ، “بهینه سازی مصرف” باید متمرکز شود.

از آنجا که بخش خانه بیشترین مصرف انرژی را دارد ، راه حل باید از این نقطه شروع شود. ایده “انرژی” می تواند این معادله را تغییر دهد. در این مدل ، شرکت های خصوصی با سرمایه خود مسئولیت بهینه سازی خانه ها را بر عهده دارند. آنها با اقداماتی مانند جایگزینی بخاری های فرسوده ، عایق ساختمانی و نصب کنتورهای هوشمند ، مصرف گاز را کاهش می دهند. دولت “گواهی صرفه جویی در مصرف انرژی” را برای گاز پس انداز شده توسط این شرکت ها اعطا می کند. این گواهینامه ها اسناد قابل معامله در مبادله انرژی هستند. از طرف دیگر ، صنایعی که در زمستان با کمبود گاز روبرو هستند می توانند این گواهینامه ها را به عنوان مجوز دریافت سهمیه گاز خریداری کنند.

این مدل یک راه حل برنده است

افراد بدون هیچ هزینه ای بهینه می شوند و صورتحساب گاز آنها کاهش می یابد. یک تجارت جدید و سودآور شکل گرفته است. به نوعی ، صنعت به منبع انرژی پایدار تری دست می یابد. سرانجام دولت از سال خارج است و منابع گاز برای تزریق به مزارع نفتی و حفظ ثروت ملی آزاد می شود. تابستان بهترین فرصت برای جذب سرمایه گذاران و اجرای پروژه های آزمایشی است. اگر امروز شروع به کار نکنیم ، دوباره تکرار سناریوی پرشور را مشاهده خواهیم کرد.